انسانها بخشی از راهحل مبارزه با بیابانزایی و خشکسالی
پیام اودری آزوله مدیرکل یونسکو بهمناسبت روز جهانی مبارزه با بیابانزایی و خشکسالی (۱۷ ژوئن ۲۰۲۳): بیابانزایی اجتنابناپذیر نیست. انسانها در اینباره نقشی را دارند که باید ایفا کنند، زیرا اگرچه ما بخشی از مشکل هستیم، اما میتوانیم بخشی از راهحل نیز باشیم. |
وقتی به بیابان فکر میکنیم، اغلب پوچی و نبودن است که به ذهنمان خطور میکند. با این حال، امروز میدانیم که این اکوسیستمهای پیچیده که در تاریخ بشر اغلب محل حرکت و مبادله بودهاند، سازگار شدهاند و همچنان به رشد خود ادامه میدهند.
اگرچه بیابان میتواند زندگی را در خود جای دهد، اما گسترش آن تهدیدی است؛ گونهها و مناظر و جوامعی را که تعادل دقیقی با پوشش گیاهی اطراف ایجاد کردهاند، مختل میکند و بدنههای آبی را در پی آن خشک میکند. با این حال مانند دورههای خشکسالی، این بیابانزایی اجتنابناپذیر نیست. انسانها در اینباره نقشی را دارند که باید ایفا کنند، زیرا اگرچه ما بخشی از مشکل هستیم، اما میتوانیم بخشی از راهحل نیز باشیم.
برای این منظور ابتدا باید عیبهای خود و همچنین علل بیابانزایی و خشکسالی را درک و تحلیل کنیم. یونسکو، خانه علم و آموزش، در تلاش است تا با سنجش و تجزیه و تحلیل این پدیده، آگاهی را افزایش دهد؛ این هدف پروژه اطلس خشکسالی ما و برنامه نظارتی ما در آفریقا و آمریکای لاتین است.
بر اساس این پایگاه دانش است که باید همکاری ایجاد شود: این همکاری هر ساله در روز جهانی مبارزه با بیابانزایی و خشکسالی انجام میشود.
این همکاری وظیفه جامعه بینالمللی است. در همین راستا بود که پانزدهمین اجلاس کنوانسیون کشورهای عضو کنوانسیون مبارزه با بیابانزایی سال گذشته در ابیجان برگزار شد که نتیجه آن تعهد تاریخی برای تسریع در احیای یک میلیارد هکتار از اراضی تخریب شده تا سال ۲۰۳۰ بود. بدون شک بحثهایی نیز که در ماه مارس در اولین کنفرانس سازمان ملل در مورد موضوع آب در نیویورک برگزار شد، پشتیبانی خواهد شد.
این همکاری باید از این هم فراتر رود: بسیج نه تنها همه کشورها، بلکه همه رشتهها، سازمانهای داوطلبانه و کسبوکارها و بهویژه زنان؛ زیرا بیابانزایی و خشکسالی مشکلاتی چند جانبه و بینبخشی است که بسیار تأثیرگذار است.
یونسکو به تنوع این موضوعات توجه دارد. این آگاهی ما را هدایت میکند. بهعنوان مثال، در کارمان بر روی پروژه ذخیرهگاه زیستکره و میراث دریاچه چاد(BIOPALT) در منطقه دریاچه چاد و همراه با جوامع محلی، ما یک رویکرد مقطعی را نه تنها برای جلوگیری بهتر از سیل و خشکسالی، بلکه برای استفاده بهتر از منابع طبیعی و فرهنگی اجرا کردهایم. مبارزه با بیابانزایی در واقع به همه جوامع بستگی دارد. بسیج گسترده و ایستادگی در کنار هم برای مقابله با این موضوع چیزی است که در این روز به آن اشاره میشود.