ادبیات؛ طبیب روح و روان انسان
| ادبیات، طبیب روح و روان انسان است و بزرگترین کارکرد ادبیات تیمار کردن این روح و روان دانست. |
به گزارش روابط عمومی کمیسیون ملی یونسکو- ایران، دکتر عبدالمهدی مستکین مدیر گروه فرهنگ کمیسیون ملی یونسکو – ایران در وبینار بین‌المللی ادبیات در روزگار کرونا که ۲۰ و ۱۹ تیر ۱۴۰۰ به میزبانی خانه کتاب و ادبیات ایران برگزار شد، تأکید کرد: ریشه عمده بیماری‌های بشری در روح و روان آدمی است و بزرگترین کارکرد ادبیات تیمار کردن این روح و روان دانست.
وی با اشاره به این موضوع که این کارکرد به‌خوبی در ادوار مختلف شعر و ادب پارسی دیده شده است، گفت: ادبیان ایرانی گاه در قالب حماسه، زمانی در قالب عرفان و گاه به‌شکل تغزل تلاش کرده‌اند روح تازه‌ای به کالبد بشری بدمند.
همچنین مستکین بزرگترین موهبتی را که خداوند در وجود انسان نهاده، امید دانست و بیان کرد: هدف اصلی شیطان، زایل کردن امید است. حال در دوره کنونی که بازار ناامیدی پر رونق است، دمخور بودن با بزرگانی همچون فردوسی، سعدی و حافظ موجب تغییر حالات بالینی انسان و ایجاد امید و شادیِ پایدار در انسان می‌شود.
مدیر گروه فرهنگ کمیسیون ملی یونسکو – ایران، افزود: زندگی مادی صرف، به‌رغم برخورداری از انواع لذت‌های ظاهری، ناامیدی عمیقی در بشر ایجاد می‌کند.
وی در پایان با ذکر نکاتی از آثار حکیم نظامی و حضرت حافظ،، ترمیم خوی لذت‌جویی محض انسان را در گرو نگسستن رشته پیوند با خداوند دانست؛ امری که در آثار بزرگان ادب ایران‌زمین و نیز ادیبان کلاسیک شرق و غرب بدان تأکید شده است.