ثبت سه سایت طبیعی و یک پرونده دوازده ملیتی در فهرست میراث جهانی

کمیته میراث جهانی در جلسه بعد از ظهر روز جمعه هفتم جولای ۲۰۱۷ در کراکوف لهستان، دو سایت طبیعی از کشورهای آرژانتین و چین و یک سایت مرزی مشترک میان مغولستان و فدراسیون روسیه را در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت کرد.
علاوه بر این، جنگل های نخستین راش کارپاتین (Carpathian) و جنگل های باستانی راش آلمان را که دامنه آن به بیش از ۱۲ کشور، شامل آلبانی، اتریش، بلژیک، بلغارستان، کرواسی، آلمان، ایتالیا، رومانی، اسلواکی، اسلوونی، اسپانیا و اوکراین گسترش یافته، تصویب کرد. سایت های اضافه شده به فهرست میراث جهانی طی پنج روز کاری به ترتیب ثبت عبارتند از:
منطقه خط‌الرأس آبی (Qinghai Hoh Xil) چین
منطقه خط‌الرأس آبی واقع در انتهای شمال شرقی فلات چینگهای- تبت، بزرگ ترین و بلندترین فلات جهان است. این منطقه وسیع از کوه های مرتفع دارای سیستم های استپ بیش از ۴۵۰۰ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده و درجه حرارت زیر صفر در تمام طول و در نتیجه شرایط جغرافیایی و اقلیمی خاص آن، تنوع زیستی منحصر به فردی را به وجود آورده است. بیش از یک سوم از گونه های گیاهی و تمام پستانداران گیاهخوار این فلات بومی هستند. این ویژگی، مسیر کامل مهاجرت بزکوهی تبت، یکی از پستانداران بزرگ در معرض خطر و بومی این فلات را تضمین می کند.
مناظر دائوریا (Dauria) میان مغولستان و فدراسیون روسیه
این سایت مشترک میان مغولستان و فدراسیون روسیه نمونه ای برجسته از منطقه اکولوژیک استپ های دائوریان است که از شرق مغولستان به سیبری روسیه و شمال شرقی چین گسترش می یابد. تغییرات اقلیمی چرخه ای با دوره های خشک و مرطوب متمایز، تنوع وسیعی از گونه ها و اکوسیستم ها، با اهمیت جهانی به وجود آورده است. انواع مختلفی از استپ ها مانند چمنزار و جنگل و همچنین دریاچه ها و تالاب ها به عنوان زیستگاه هایی برای گونه های نادر حیوانی مانند ماهیخوار بزرگ و میلیون ها پرنده مهاجر آسیب پذیر و در معرض خطر یا تهدید محسوب می شود. این منطقه یک سایت مهم در مسیر مهاجرت آهوی کوهی مغولستانی است.
پارک ملی لوس آلرسس (Los Alerces) آرژانتین
پارک ملی لوس آلرسس در رشته کوه های آند در شمال پاتاگونیا (Patagonia) و مرز شیلی قرار دارد. یخچال های طبیعی متوالی، چشم اندازی با ویژگی های دیدنی از قبیل یخ های سفید، حلقه های یخبندان و دریاچه هایی با آب زلال ایجاد می کند. پوشش گیاهی، تحت تاثیر جنگل های متراکم است که به سوی حوضچه های آلپی بالاتر از قله های سنگی کوه های آند می رسد. این منطقه برای حفاظت از بعضی از آخرین بخش های جنگل پیوسته پاتاگونین تقریبا دست نخورده و زیستگاه تعدادی از گونه های بومی و در خطر گیاهان و جانوران است.
جنگل های راش نخستین کوه های کارپاتین (Carpathian) و مناطق دیگر اروپا (آلبانی، اتریش، بلژیک، بلغارستان، کرواسی، آلمان، ایتالیا، رومانی، اسلواکی، اسلوونی، اسپانیا و اوکراین)
این گسترش فرامرزی از سایت میراث جهانی مربوط به جنگل های راش نخستین و جنگل های باستانی راش آلمان (آلمان، اسلواکی و اوکراین) در پهنه جغرافیایی بیش از ۱۲ کشور پراکنده است. از پایان آخرین عصر یخبندان، راش اروپایی از چندین پناهگاه جداگانه در آلپ، کارپاتین ها، دریای مدیترانه و کوه های پیرنه طی یک فرایند گسترش یافت که هنوز هم ادامه دارد. این گسترش موفقیت آمیز به انعطاف پذیری و تحمل درخت در آب و هوای مختلف و شرایط جغرافیایی و فیزیکی مرتبط است.
شایان ذکر است طی روز آینده، پرونده شهر تاریخی یزد نیز توسط کارشناسان کمیته میراث جهانی مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت که در صورت تصویب به عنوان بیست و دومین اثر میراث فرهنگی و تاریخی ملموس ایران در فهرست میراث جهانی به ثبت خواهد رسید.
اخبار تکمیلی متعاقباً اعلام خواهد شد.
گروه فرهنگ کمیسیون ملی یونسکو – ایران