پیام خانم ایرینا بوکووا، مدیرکل یونسکو، به مناسبت روز جهانی حقوق بشر- ۱۰ دسامبر ۲۰۱۶

در مورخۀ ۱۰دسامبر هر سال، جهان روزی را که در آن مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۸، اعلامیۀ جهانی حقوق بشر را تصویب کرد و اصول آن را “اصولی مشترک برای همۀ انسان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها” نامید را گرامی‌می‌دارد.

همه ساله روز جهانی حقوق بشر فرصتی را برای همه فراهم می‌آورد تا بار دیگر با بشریت در راه تحقّق حقوق و کرامت انسانی تجدید پیمان کنند و برای رویارویی با چالش‌های قدیمی و جدیدی که به اشکال مختلف از جمله فقر و نابرابری، خشونت، طرد و تبعیض نمایان می­شوند، با هم متحد شوند.

در سراسر جهان، میلیون­ها زن و مرد خانه­‌های خود را ترک می‌کنند و برای ساختن آینده‌ای بهتر برای خود و خانواده‌اشان زندگی خود و اعضای خانوادۀ خود را به خطر می‌اندازند. حرکت‌های غیرقابل پیش‌بینی مردم، جوامع (انسانی) را در همۀ مناطق تحت تأثیر قرار داده است. این گروه‌های به حاشیه رانده شده و فقیرترین اقشار اجتماع هستند که همچنان بیش از دیگران رنج می‌برند.

این اتفاق پذیرفتنی نیست و نیازمند اقدام دولت‌ها و جامعۀ بین‌الملل است. رویارویی با این مشکل، بیش از هر چیز نیازمند اتحاد ما برای دفاع از حقوق دیگران بوده که خود لازمۀ اجرای دستورکار ۲۰۳۰ برای توسعۀ پایدار و تحقّق وعدۀ رعایت برابری دراجرای این دستورکار است به­گونه­ای که هیچ‌کس نادیده گرفته نشود و کسی از این غافله عقب نماند.

یونسکو فعالیت‌های گسترده‌ای را به‌منظور توانمندسازی همۀ زنان و مردان برای احقاق حقوق حقۀ خود و دیگران، انجام می‌دهد. لازمۀ تحقّق کامل حقوق بشر دسترسی همه به آموزش است، چرا که آموزش قوی‌ترین نیروی ما برای توسعۀ انسانی، احترام (متقابل) و بردباری است. از اقدامات یونسکو در این زمینه، حمایت از آزادی بیان و اطلاعات و تقویت امنیت خبرنگران است. ضمانت بهره‌مندی همۀ زنان و مردان از حقوق خود از آن جهت مهم است که امکان مشارکت آنان را در زندگی فرهنگی فرام آورده و نیز احترام به سایر فرهنگ‌ها برای آموختن هنر چگونه با هم زیستن را به آنان می‌آموزد. به‌علاوه، این مطلب بیانگر تعهد ما در به‌اشتراک‌گذاری پیشرفت پژوهش‌های علمی به نفع همه است.

به گفتۀ نلسون ماندلا:

“آزادی به معنی باز کردن زنجیر از دست و پا نیست، بلکه آزادی به معنی زندگی کردن به روشی است که آزادی دیگران خدشه‌دار نشود”.

 ایستادگی برای تحقق حقوق بشر به معنای ایستادگی برای کرامت انسانی و به اشتراک گذاشتن آن می باشد. در جهان آشفته کنونی هرگز این انسجام و مسئولیت مشترک به عنوان امری مهم در نظر گرفته نشده است که می تواند با دفاع از ارزشهای انسانی و پیوستگی در میان تنوع فرهنگ ها تقویت گردد.

باید اینگونه فکر کرد و اینگونه به اشتراک گذاشت و این وظیفه تک تک افراد جامعه می‌باشد که از طریق احترام متقابل، درک و گفتگوی میان جوامع امکان پذیر خواهد بود و این راهیست برای تقویت نمودن و قدرت بخشیدن به بنیادهای فراگیر صلح آمیز برای دسترسی به جوامع دگرپذیر و ارتقای مدارا و بردباری.