یلدا/ شب چله جهانی شد
در سومین روز از هفدهمین نشست کمیته بینالدولی پاسداری از میراثفرهنگی ناملموس که در شهر رباط مراکش از ۶ تا ۱۲ آذر ۱۴۰۱ در حال برگزاری اس، «یلدا/ شب چله» بهعنوان نوزدهمین عنصر میراثفرهنگی ناملموس کشورمان مشترک با افغانستان به ثبت جهانی رسید. |
از ایران ۶ پرونده برای ثبت جهانی در هفدهمین نشست کمیته بینالدولی پاسداری از میراثفرهنگی ناملموس بررسی میشود که شامل پرورش کرم ابریشم و تولید سنتی ابریشم برای بافندگی (مشترک با افغانستان، آذربایجان، ترکیه، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان)، هنر سوزندوزی ترکمن (ترکمندوزی) (مشترک با ترکمنستان)، هنر ساختن و نواختن عود (مشترک با سوریه)، یلدا/چله (مشترک با افغانستان)، هنر ساختن و نواختن رباب (مشترک با تاجیکستان و ازبکستان) و مراسم مهرگان (مشترک با تاجیکستان) است؛ که از میان این پروندهها، آیین شب یلدا که ۲۹ آذرماه ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده بود، پس از بررسیهای انجام شده بهعنوان نوزدهمین عنصر میراثفرهنگی ناملموس کشورمان مشترک با افغانستان به ثبت جهانی رسید.
نمایندگان برخی کشورها از جمله بنگلادش، ازبکستان، سوئیس، کره جنوبی، عربستان، اسلواکی، چک نسبت به حفاظت از این میراث ناملموس در افغانستان با توجه به وضعیت این کشور و ناامنیها، نگرانیها و نقطه نظراتی را وارد کردند، درحالیکه کشورهای دیگری همچون مالزی و هندوستان از ثبت این پرونده به نام دو کشور ایران و افغانستان اعلام حمایت کردند.
لازم به یادآوری است که ایران پرونده یلدا را از سال ۱۳۹۳ در یونسکو به اشتراک گذاشته بود تا به عنوان میراث ناملموس چندملیتی ثبت شد، اما تا حدود شش سال بعد از آن، هیچ کشوری مشارکت در این پرونده را نپذیرفت. ایران سرانجام این پرونده را بهطور مشترک با افعانستان به یونسکو ارائه کرد.
در پرونده یلدا در یونسکو، این عنصر چنین تعریف شده است: «یلدا، جشنی کهنی است که در آن فزونی روشنایی خورشید، نور و حرارت زندگی مورد توجه برگزارکنندگانش قرار میگیرد. انقلاب زمستانی در نیمکره شمالی برابر با یکم دیماه در تقویم ایرای است و این تاریخ مصادف با آغاز روند بلندتر شدن روزها در این منطقه است.
در آخرین شب پاییز خانوادهها در منزل بزرگتر فامیل دورهم بر سر سفره شب یلدا جمع میشوند و یلدا را جشن میگیرند. در برگزاری یلدا، کودکان بهعنوان مجریان آینده و زنان بهعنوان محور زندگی و خانواده و بسترسازِ گردهم آمدن اقوام و دوستان، مطرح هستند. بزرگترهای فامیل بهعنوان حاملان فعلی و ناقلان این جشن آیینی شناخته میشوند.
در جریان برگزاری بخشهای مختلف یلدا، ارزشهایی چون هویت فرهنگی، توجه به طبیعت و گاهشماری سنتی، ارج نهادن به جایگاه مهم زنان و کودکان در خانواده، آشتی، دوستی، مهماننوازی و آشنایی با محترم شمردن بیانهای گوناگون فرهنگی مورد توجه قرار میگیرند و به نسل آینده منتقل میشوند.
یلدا به سبب شاخصههای اقلیم زیستی مردمان این سرزمین و ارتباط آن با طبیعت و کیهان، از روزگار کهن تا به امروز استمرار داشته است و متناسب با گذر زمان تغییراتی ظاهری در نحوه برگزاری آن دیده میشود اما ساختار و ماهیت آن تغییری نکرده است و همچنان اقوام گوناگون این سرزمینها «یلدا» را برگزار میکنند».
فایلهای ارائه شده برای این نشست شامل ۲۴ گزارش در مورد یک عنصر درج شده در فهرست حفاظت فوری، ۴۲ گزارش در مورد اجرای کنوانسیون ۲۰۰۳ و در مورد وضعیت فعلی عناصر ثبت شده در فهرست معرف توسط کشورهای عضو در اروپا، چهار نامزدی در فهرست حفاظت فوری، ۴۶ نامزد برای فهرست معرف، پنج پیشنهاد برای ثبت اقدامات حفاظتی خوب و یک درخواست برای کمک بینالمللی است.
گفتنی است میراثفرهنگی ناملموس به تولیدات و فرایندهای فرهنگی مانند: آیینها، هنرها، ترانهها، آواها و نواها، موسیقیها، رویدادها، مهارتها و توانمندیهایی گفته میشود که در میان مردم و یا یک قوم در یک منطقه خاص جغرافیایی مرسوم بوده و با گذشت زمان، نسلبهنسل و سینهبهسینه به عنوان گنجینهای ارزشمند به دوران معاصر یک ملت به ارث میرسد و همچنان بهعنوان یک عنصر و ارزش فرهنگی توسط مردم ترویج، حفاظت و پاسداری میشود.
آثار و بناهای تاریخی و باستانی، تولیدات هنرهای سنتی، چشماندازهای طبیعی، بخشی از داراییهای فرهنگی، در گروه آثار و محصولات فرهنگی ملموس قرار دارند که یا در قالب یک محوطه باستانی ثبت و حفاظت میشوند، یا برای نگهداری به عنوان اموال فرهنگی در موزهها قرار دارند. اما آثار فرهنگی ناملموس شکلهایی از فرهنگ بهشمار میروند که اگر چه قابلیت ثبت و ضبط دارند، اما قابلیت ذخیره در یک محل فیزیکی مانند موزه را ندارند و به واسطه ویژگیهای ذاتی و خاص خود، قابل انتقال، تکرار و تجربهکردن هستند.