گنو

ذخیره گاه زیستکره گنو

تاریخ اعلام: ۱۹۷۶

مساحت: ۴۳۰۰۰ هکتار

موقعیت: ذخیره گاه زیستکره گنو توسط کوه گنو احاطه شده است. کوهستانی تک و مجزا که از خلیج فارس سر برافراشته و در ۳۰ کیلومتری شمال غربی بندر عباس، در طول جغرافیایی ۲۷ درجه و ۱۸ دقیقه تا ۲۷ درجه و ۲۹ دقیقه و عرض جغرافیایی ۵۵ درجه و ۵۶ دقیقه تا ۵۶ درجه و ۱۸ دقیقه در استان هرمزگان واقع شده است.

فعالیت های انسانی:  مهمترین فعالیتهای انسانی در این ذخیره گاه شامل دامداری، کشاورزی، فعالیت های اکوتوریست و آموزش زیست محیطی می باشد.

طبقه بندی حفاظتی: در  سال ۱۹۷۰ به عنوان پارک ملی و در ژوئن سال ۱۹۷۶ به عنوان ذخـیره گاه زیستکـره ثبت گردید. بعدها در سال ۱۹۸۳ به دلیل برخی ملاحظات مدیریتی به منطقه حفاظت شده تنزل درجه نمود.

خصوصیات اکولوژیکی:

  • وجود چندین گونه گیاهی آندمیک و قابل توجه از قبیل مهر خوش Zhumeria  majdae ، بادام وندلبو  Wendelboi petrocephalus،  پونه مظفریان     Menta Mozaffariani و شاخ غزالی  ,Caralluma tuberculata
  • قسمت های پایین تر کوهستان دارای پوشش گیاهی پالئوتروپیکال شامل پرخ Acacia tortortilis ، آکاسیا چتری Ephorbia larica کنار         ziziphus sp.  می باشد.
  • گنو بدلیل واقع شدن در دروره پالئاریک و گذر اورینتال، دارای تنوع بالای گونه های پرنده می باشد. این منطقه نمایشی از تنوع آب و هوایی است که از گونه های شاخص آن می توان یه هما Gypatus barbatus و تیهو Ammoperdix griseogularis   اشاره نمود.
  • چشمه آب گرم منطقه محل زیست ماهی آفانیوس گینوئیس  Aphanius guinois  می باشد.

ویژگیهای منطقه: منطقه حفاظت شده گنو نمونه معرفی از بوم سازگان کوهستانی است که همه کارکردها و ارزش های این نوع اکوسیستم های کلان را در گستره دشت های پیرامون خود به بارزترین شکل نشان می دهد. پیامدهای عمده حضور این اکوسیستم در برخورد با دشت نه تنها عامل بروز تغییر و تحول در شرایط آب و هوایی و ایجاد شرایط مناسب در غنای فون و فلور منطقه شده، بلکه زمینه ارتقاء سطح فعالیت های معیشتی و شکل گیری کانون های زیستی و مراکز جمعیتی را نیز فراهم آورده است.

بعلاوه موقعیت جغرافیایی این کوهستان به گونه ای است که با وجود وابستگی به رشته کوه زاگرس، پا به عرصه دشت های پهناورگرم جنوب می گذارد تا به موقعیت گذر گاهی دست یابد. کمتر کوهستانی وجود داردکه از همه این شرایط برخوردار باشد. به همین دلیل ذخیره گاه زیستکره گنو جدا از کارکرد ها و تاثیرات عام همه اکوسیستم های کوهستانی دارای ویژگی های خاص و منحصر به فردی است که آنرا در میان گستره کوهستانی کشور بسیار برجسته می کند. خصوصیات این اکوسیستم کوهستانی را می توان به شرح ذیل جمع بندی نمود:

  • منشاء پیامد های اکولوژیک عمده ای در منطقه است.
  • منشاء بروز شرایط بیوکلیماتیک متفاوتی است.
  • سیمای گیاهی آن با افزایش ارتفاع تغییر می کند.
  • دارای گونه های آندمیک قابل توجهی است و برخی از گونه های آن کاملاً انحصاری است.
  • دارای شرایط اکوتونی بوده و به همین دلیل تنوع گیاهی چشمگیری دارد.