چهاردهمین جلسه کمیته ملی آموزش عالی کمیسیون ملی یونسکو برگزار شد
چهاردهمین جلسه کمیته ملی آموزش عالی کمیسیون ملی یونسکو، ۲۳ مهرماه ۱۳۹۶، بهریاست دکتر شریعتینیاسر، معاون آموزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و با حضور دکتر وطنی، معاون علمی و پژوهشی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، دکتر رستمی ابوسعیدی، رئیس دانشگاه پیام نور، دکتر ظهور، استاد دانشگاه صنعتی شریف، دکتر سلیمی، رئیس دانشگاه علامه طباطبائی و دکتر محب حسینی، رئیس بخش آموزش کمیسیون ملی یونسکو برگزار شد.
دستورکار جلسه عبارت بود از:
۱-بررسی و ارائه نظر در مورد پیشنویس برنامه و بودجه ۲۰۲۱-۲۰۱۸ یونسکو در زمینه آموزش
۲- بررسی و ارائه نظر در مورد سند مربوط به تدوین یک ابزار معیارگذاری در زمینه همکاریهای بینالمللی درخصوص منابع آموزشی آزاد
۳- بحث و تبادل نظر در مورد متن پیشنویس کنوانسیون جهانی تائید و بهرسمیت شناختن صلاحیتهای آموزش عالی
جلسه راس ساعت ۷:۰۰، پس از قرائت آیاتی چند از کلاماله مجید، به ریاست دکتر شریعتی نیاسر آغاز شد. وی پس از خوشآمدگویی به اعضاء، ابتدا به موضوع خارج شدن آمریکا و اسرائیل از یونسکو به دلیل موضعگیریهای ضد اسرائیلی یونسکو پرداخت و سپس دستورکار جلسه را قرائت کرد.
در خصوص دستورکار اول جلسه خانم دکتر محب حسینی ابتدا به سی و نهمین کنفرانس عمومی یونسکوکه از تاریخ ۸ تا ۲۳ آبانماه سال جاری (۱ تا ۱۵ نوامبر ۲۰۱۷) در پاریس برگزارخواهد شد، اشاره کرد و موضوعات کمیسیون آموزش این کنفرانس را قرائت نمود. دبیرجلسه در ادامه به ارائۀ برنامه و بودجه چهار سال آینده یونسکو (۲۰۲۱-۲۰۱۸) پرداخت و اهداف راهبردی و محورهای عمل آن را بدین شرح برشمرد:
۱: حمایت از دولتهای عضو برای توسعۀ نظامهای آموزشی بهمنظور ترویج یادگیری مادامالعمر باکیفیت و فراگیر برای همه
۲: توانمندسازی یادگیرندگان برای تبدیل به شهروندان خلاق و مسئول در جهان
۳: هدایت و هماهنگی در زمینه اجرای آموزش باکیفیت و یادگیری مادام العمر
محورهای عمل:
محور عمل اصلی۱: حمایت از کشورهای عضو در اجرای آموزش باکیفیت و یادگیری مادام العمر
محور عمل اصلی ۲: هدایت و هماهنگی در زمینه اجرای آموزش باکیفیت و یادگیری مادامالعمر و بررسی و پایش آن”.
دکتر محب حسینی سپس جزئیات برنامه و نتایج مورد انتظار دو محور عمل اصلی برنامه و بودجه ۲۰۲۱- ۲۰۱۸ را همراه با بودجههای پیش بینی شده برای هریک از برنامهها تشریح کرد و از اعضا درخواست کرد چنانچه نقطه نظراتی در مورد پیش نویس برنامه و بودجه دارند، ارائه دهند. در این خصوص، اعضاء در مورد روند تخصیص بودجههای یونسکو به حوزههای برنامهای، توزیع جغرافیایی و چالشهای مالی سازمان مباحثی را مطرح کردند و ۱- بهرهگیری از بودجه یونسکو برای آموزش پناهندگان، ۲- توجۀ ویژه به فرهنگ بومی کشورها و ۳-تمرکز بر آموزش کیفی و توجه به شایسته سالاری در برنامه های یونسکو مورد تاکید قرار گرفت.
در ادامه، دبیرجلسه در توضیح بند دوم دستورکار به موضوع تدوین یک ابزار معیارگذاری برای همکاریهای بینالمللی در زمینه منابع آموزش آزاد اشاره کرد و اظهار داشت: “دولت اسلوونی قطعنامهای در خصوص ضرورت تدوین یک توصیهنامه یا پیماننامه بینالمللی در مورد منابع آموزشی آزاد به شورای اجرایی یونسکو ارائه داد و این شورا طبق مصوبات دویستمین جلسه خود از مدیرکل درخواست کرد تا مطالعهای مقدماتی در مورد جنبههای فنی و حقوقی تدوین یک ابزار معیارگذاری بینالمللی در مورد منابع آموزشی آزاد انجام دهد و گزارش آن را به دویست و یکمین جلسه شورای اجرایی یونسکو ارائه دهد. بر این اساس از کشورما نیز درخواست شد تا با توجه به اهمیت موضوع و چالشها و موانع فرهنگی و زبانی و … نقطه نظرات خود را به شورای اجرائی ارائه نماید که در این رابطه جلسهای در اواخر فروردینماه امسال با حضور نمایندگانی از وزارتهای آموزش و پرورش، علوم، تحقیقات و فناوری، و متخصصان حوزه آموزش الکترونیک و از راه دور برگزار شد و نقطه نظرات جمهوری اسلامی ایران در شش بند تهیه شد.” وی سپس به قرائت بندهای پیشنهادی جمهوری اسلامی ایران پرداخت و طبق نظر اعضای جلسه قرار شد در ابتدا و انتهای پیشنهادات مرتبط با منابع آموزشی آزاد، کشورمان بهطور کاملا مشخص و قاطع، بر وفاداری کامل خود به اسناد بالادستی (سند تحول بینادین آموزش و پرورش و نقشه جامع علمی کشور) و قوانین کشوری در خصوص منابع آموزشی آزاد تاکید کند که این امر به نوبه خود، بر عدم تعارض محتوای منابع آموزشی آزاد با فرهنگ اسلامی ایرانی تاکید خواهد داشت.
در ادامه و در خصوص دستورکار سوم جلسه، دکتر ظهور ابتدا به روند تشکیل کمیته تدوین کنوانسیون تائید و به رسمیت شناختن صلاحیتهای آموزش عالی اشاره کرد و سپس بهطور خلاصه گزارشی در مورد چهار نشست کمیته مذکور بدین شرح ارائه داد: “اولین نشست کمیته در اردیبهشتماه ۱۳۹۵ در پاریس تشکیل و مقرر شد بخشهای: ۱- اصول و مبانی ۲- تعریف واژهها و ۳- اهداف کنوانسیون بینالمللی تهیه شود. در این نشست کشور ایران به عنوان هماهنگکننده تدوین اصول و مبانی، تعیین و پیرو آن گزارش مربوطه در مدت زمان مقرر تهیه و به یونسکو ارائه شد. در نشست دوم که در شهریور ماه همین سال در ایتالیا برگزار شد، بخشهای مذکور مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت و با برخی تغییرات به تائید رسید. در این نشست همچنین درباره مفاد بخشهای چهارم، پنجم و ششم با عناوین: ۱-اصول اساسی مربوط به ارزشیابی صلاحیتها ۲- الزامات کشورها به کنوانسیون و ۳- سازوکارهای اجرایی کنوانسیون بینالمللی بحث و تبادل نظر شد. در این نشست هماهنگکنندگان سه بخش مذکور تعیین و مقرر شد هر کشور با انتخاب خود عضو یکی از این سه بخش شود که ایران عضو بخش چهارم شد و در پایان نشست توصیههایی در خصوص بخش هفتم با عنوان بندهای پایانی کنوانسیون بینالمللی ارائه شد. سومین نشست در بهمنماه ۱۳۹۵ در پاریس برگزار شد. در این نشست کلیه گزارشها (گزارشهای بخش اول تا هفتم) مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت و با ایجاد تغییرات جزئی و یا کلی به تائید رسید و در پایان مقرر شد پیش نویس متن کامل کنوانسیون، با توجه به بحثها و جمعبندیهای صورت گرفته توسط یونسکو برای اعضای کمیته ارسال شود. پس از دریافت این پیشنویس که شامل یک مقدمه تحت عنوان اصول و مبانی و شش بخش شامل بیست و شش ماده بود،
جلسهای در خردادماه امسال در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و با حضور مسئولان و نمایندگانی از وزارتخانههای علوم، تحقیقات و فناوری، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، وزارت امور خارجه ، کمیسیون ملی یونسکو و اینجانب تشکیل شد و نقطه نظرات اعضا به انضمام نظرات ارسال شده توسط معاون محترم حقوقی و امور مجلس وزارت علوم، مدیرکل محترم حقوقی بینالمللی وزارت امور خارجه و مدیرکل محترم امور دانشآموختگان سازمان امور دانشجویان، مورد بررسی قرار گرفت و بر اساس نظرات دریافت شده، پیشنهادهایی برای طرح در چهارمین نشست تهیه شد.
چهارمین نشست کمیته در تیرماه ۱۳۹۶ در پاریس تشکیل شد و پیشنویس کنوانسیون با عنایت به پیشنهادهای مطرح شده توسط برخی از اعضا، مورد بحث و بررسی قرار گرفت. در این نشست، کلیه پیشنهادهای تهیه شده از جمهوری اسلامی ایران مطرح شد و مورد بررسی قرار گرفت و تعدادی از آنها به نحوی لحاظ و یک ماده نیز حذف شد و سرانجام متن نهایی شامل یک بخش مقدماتی و شش بخش حاوی بیست و پنج ماده تهیه شد.”
در ادامه، دکتر محب حسینی تاکید کرد با توجه به اسناد شورای اجرائی یونسکو، هیچ یک از اسناد بینالمللی از جمله کنوانسیون تائید و به رسمیت شناختن صلاحیتهای آموزش عالی و سند مربوط به منابع آموزشی آزاد در کنفرانس عمومی سال جاری تصویب نخواهند شد و طی دو سال آینده، بندها و متون این اسناد از طریق مشورتهای ملی، منطقهای و بینالمللی با دول عضو یونسکو نهایی میشوند و در چهلیمن کنفرانس عمومی در سال ۲۰۱۹ مورد تصویب نهایی قرار خواهند گرفت. در ادامه، اعضای جلسه بر ضرورت توجه و طرح اسناد کلان بالادستی جمهوری اسلامی ایران از جمله سند تحول بنیادین و نقشه جامع علمی کشور در ارائه جمعبندیهای ملی از حوزههای مختلف آموزش و آموزش عالی و یونسکو تاکید کردند و هماهنگی با نهادهای سیاستگذاری از جمله مجلس شورای اسلامی و شورای انقلاب فرهنگی مورد تاکید قرار گرفت.
تهیه و تنظیم: پورهادی، کارشناس گروه آموزش