رقص قلم در راه ابریشم
راه ابریشم را بیشتر به شاهراه تجارت و دادوستدهای اقتصادی میشناسند. اما نگاهی به تاریخ مردمانی که در این سرزمین کهن و پهناور زیستهاند، نشان میدهد که راه ابریشم تنها راه تجارت و اقتصاد نبوده است. این راه مسیر تبادل فکر و اندیشه نیز بوده است. سرزمین نغمههای عاشقانه. مسیر گفتوگو و صلح و دیار ادب و آداب. مردان این سرزمین آداب زندگی مسالمتآمیز با هم را میدانستند. شاعرانشان نجواگر پیامهای عاشقانه و انسانی بودهاند. در این مسیر ادیان گوناگون با هم و کنار هم روزگار میگذراندهاند. زندگی در این سرزمینها پر بود از رنگ و شادابی. رنگهایی طربناک و دلپذیر. بافتههای راه ابریشم همچنان در جهان بیمانند و زیبا. اما شاید یکی از مهمترین ویژگیهای مردمان این سرزمینها عشقشان به دانش و کتاب است. به همین روی هنر کتاب در راه ابریشم کهن و بیش از هزار ساله است. کتابآرایی نشاندهنده اوج احترام یک تمدن به نوشتن، علم و دانش است. حرف و کلمه در این دیار هنری است ارجمند و آسمانی. اینجا دیار رقص واژگان است. سرزمین رقص قلم. قلمهای رقصان در این دیار روایت میکنند شکوه تمدنهای کهن را. خوشنویسان راه ابریشم قرنهاست که روایتگر صلحاند و انسانیت. با رقص قلمهایشان فرامیخوانند بشر را به دوستی و گفتوگو. خوشنویسی شناسنامه ماست. شناسنامه تمدنهایی که ارج مینهند دانش را و پاس میدارند کتاب را. این هنر میتواند در این روزگار سخت که از هر گوشهاش صدای ناهنجار خشونت و جنگ به گوش میرسد دلها را فراخواند بهسوی معرفت. بهسوی دانش و بهسوی گفتوگو.
کمیسیون ملی یونسکو ـ ایران با افتخار پذیرای صلح نوشتههای راه ابریشم است. هنرمندانی که با رقص قلم و با زیباترین گفتههای بزرگان سرزمین خود پیامآوران خوبیهایند و دوستیها. نمایشگاه و کنفرانس علمی رقص قلم تلاشی است برای ارتباط بین خوشنویسان جهان. در این همایش بزرگ خوشنویسان تمدنهای کهن از سراسر جهان گردهم میآیند تا نشان دهند شکوه هنر را. همزمان با نمایشگاه، اندیشمندان و هنرمندان این رشته در سراسر جهان از آخرین تحولات این هنر مهم در سرزمین خود خواهند گفت. سازمان یونسکو مهمترین هدف خود را خشکاندن ریشههای جنگ در ذهن بشر میداند. هنرمندان این رشتهها از آفریقا و آسیا و غرب و شرق جهان با صلح نوشتههای خودو با رقص قلمهایشان جانها را از غبار خشونت و جنگ میزدایند.
بهگفته مولانا جلالالدین رومی:
مطربی کز وی جهان شد پر طرب | رسته ز آوازش خیالات عجب
از نوایش مرغ دل پران شدی | وز صدایش هوش جان حیران شدی
از همه هنرمندانی که در این همایش بزرگ شرکت نمودهاند، نهایت سپاس را دارم. از شهردار و مدیران شهر مشهد که میزبان این جشنواره بزرگ و جهانیاند، تشکر میکنم. این بزم انس بدون همکاری صمیمانه دبیرانکل کمیسیونهای ملی یونسکو، تلاشهای رایزنان فرهنگی ایران و همکاران پرتلاشم در کمیسیون ملی یونسکو برپا نمیشد. بدان امید که دوران کووید ۱۹ بهسرعت به پایان رسد و میزبان همه هنرمندان در ایران باشیم و با دیگر دستان یکدیگر را به مهر بفشاریم و بیپرده و نقاب و ماسک با هم گفتوگو نماییم.
بدان امید
حجتالله ایوبی