دوازدهمین جلسه کمیته ملی آموزش عالی کمیسیون ملی یونسکو، ۲۶ دی ۱۳۹۵ در محل کمیسیون ملی یونسکو برگزار شد
دوازدهمین جلسه کمیته ملی آموزش عالی کمیسیون ملی یونسکو، ۲۶ دی ۱۳۹۵ در محل کمیسیون ملی یونسکو برگزار شد
دوازدهمین جلسه کمیته ملی آموزش عالی کمیسیون ملی یونسکو، ۲۶ دیماه ۱۳۹۵، بهریاست دکتر شریعتینیاسر، معاون آموزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و با حضور دکتر نصیری، دبیرکل کمیسیون ملی، دکتر سالارآملی، قائم مقام وزیر در امور بینالملل وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (نائب رئیس کمیته)، دکتر توفیقی، استاد دانشگاه تربیت مدرس، دکتر احمدی، معاون پژوهشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، دکتر لاریجانی، معاون آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، دکتر وطنی، معاون علمی و پژوهشی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، دکتر ظهور، استاد دانشگاه صنعتی شریف، دکتر سلیمی، رئیس دانشگاه علامه طباطبائی، دکتر رستمی ابوسعیدی، سرپرست دانشگاه پیام نور، دکتر حسینزاده لطفی، معاون آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی، و دکتر محب حسینی، رئیس بخش آموزش کمیسیون ملی یونسکو (دبیرجلسه) برگزار شد.
دستور کار جلسه عبارت بودند از:
۱–گزارش کارگروه بینالمللیکردن آموزش عالی
۲- بحث و تبادلنظر در مورد پیشنهادات جمهوری اسلامی ایران در زمینه آموزش عالی به شورای اجرائی یونسکو
۳-گزارش دومین نشست کنوانسیون جهانی تائید و به رسمیت شناختن صلاحیتهای آموزش عالی و عضویت ایران در گروه چهارم تدوین کنوانسیون جهانی
۳- بحث و بررسی پیرامون نقاط قوت و ضعف نشست عالیرتبه مشورتی در زمینه آموزش ۲۰۳۰
جلسه با تلاوت آیاتی چند از کلاماله مجید آغاز شد. در ابتدا دکتر شریعتی ضمن عرض تسلیت به مناسبت درگذشت مرحوم آیتاله هاشمی رفسنجانی، مرحوم دکتر شریعتمداری و مرحوم دکتر ماهیار، به موضوعات دستورکار جلسه اشاره کرد و از دکتر سالارآملی درخواست کرد تا گزارش کارگروه بینالمللی کردن آموزش عالی را ارائه دهد. دکتر سالارآملی در گزارش خود به سیاستهای کلان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در رابطه با همکاریهای بینالمللی اشاره کرد و در خصوص حجم گسترده مبادلات و ارتباطات بینالمللی این وزارتخانه با برخی از کشورهای هدف، طرحهای جاری کلان بینالمللی و طرحهای توافق شده برای اجرا، و فعالیتهای بینالمللی وزارت عتف با دانشگاههای کشورهای منطقه، مسلمان و جهان مطالبی را عنوان کرد. وی سپس ضمن تاکید بر اهمیت جایگاه یونسکو در گسترش تبادلات بینالمللی در منطقه و جهان، به انتظارات آموزش عالی از کمیسیون ملی یونسکو، نمایندگی ج.ا. ایران در یونسکو و دفتر منطقهای یونسکو در تهران اشاره کرد و فعالسازی مراکز مقوله دوم و کرسیهای دانشگاهی، اخذ سهم ایران در اداره یونسکو و حضور در دبیرخانه و سازمانهای غیردولتی وابسته به یونسکو، بسترسازی حضور ایران در انستیتوهای علمی یونسکو در کشورهای مختلف، توسعۀ نفوذ علمی در منطقه، اعطای بورسهای تحصیلی و فرصتهای مطالعاتی برای اساتید این کشورها را از جمله این انتظارات برشمرد. دکتر سالارآملی در ادامه افزود:” وزارت عتف نیز باید از طریق اعطای بورسها و فرصتهای مطالعاتی به اساتید کشورهای عضو، حمایت مالی و اداری از اعزام یک فرد علمی به فرانسه برای پیگیری امور علمی مربوط به یونسکو و پشتیبانی مالی و اداری از حضور نخبگان و توسعۀ طرح جاری ایکارد (ICARD) برای ایرانیان مقیم خارج و طرح جاری آیسد (ICED) برای کشورهای عضو یونسکو، به یونسکو کمک نماید.” نائب رئیس کمیته آموزش عالی، در جمعبندی سخنان خود اظهار داشت: “۱- یونسکو بخاطر پرستیژ، مواضع مثبت و اثرگذاری بر قشر نخبه جوامع بشری دارای بستر مناسب همکاری است، ۲-یونسکو در روند توسعۀ علمی کشور به غیر از تحرکات اخیر اثری ندارد، ۳-بخش علمی فعالیتهای کشورمان با یونسکو باید تقویت شود، ۴- یونسکو بخشی از فعالیتهای علمی وزارت متبوع است و باید در راستای سیاستهای توسعۀ کلان تایید شده وزارت متبوع دارای راهبرد، برنامه سالیانه اجرایی و گزارش عملکرد باشد.”
در ادامه اعضای جلسه به بیان ظرفیتهای ج.ا. ایران برای حضور هر چه بیشتر علمی در منطقه اشاره کردند. در این زمینه، طرح آموزش از راه دور برای دانشگاههای منطقه، فعالیتهای مراکز منطقهای مقوله دوم یونسکو در ایران از جمله توسعۀ مرکز پارکهای علم و فناوری در منطقه و توسعۀ شبکۀ پارکهای علم و فناوری، شبکۀ دانشگاههای مجازی و شبکه نانو و… از جمله این موارد عنوان شد.
در ادامه و در خصوص بند سوم دستورکار جلسه، دکتر ظهور اظهار داشت:” در خصوص کنوانسیون جهانی تائید و بهرسمیت شناختن صلاحیتهای آموزش عالی، سه پیشنویس جدید توسط یونسکو تهیه شده است و از کشورهای عضو نگارش این کنوانسیون از جمله جمهوری اسلامی ایران درخواست شده است تا نقطهنظرات اصلاحی خود را در خصوص این سه پیشنویس حداکثر تا تاریخ ۱۳ فوریه ارائه دهند.” در این خصوص قرار شد روز شنبه مورخ ۲ بهمنماه، جلسهای با حضور برخی از اعضای کمیته، بهمنظور بحث وتبادل نظر در مورد پیشنویس های مذکور، تشکیل شود.
دکتر نصیری در خصوص بند چهارم دستورکار جلسه به ابهامات بوجود آمده در مورد “چارچوب عمل ملی آموزش ۲۰۳۰” و بازتاب رسانهای آن اشاره کرد و اظهار داشت: “تهیه چارچوب عمل ملی آموزش ۲۰۳۰ طبق اساسنامه کمیسیون ملی یونسکو، توسط معتمدین وزارتخانهها، متخصصان ارشد و نهادهای درگیر آموزشی داخل کشور تهیه شد. در تهیۀ این چارچوب عمل، سی کارگروه ملی فعالیت داشتند که یکی از آنها، کارگروه تطبیق چارچوب عمل ملی آموزش ۲۰۳۰ با اسناد بالادستی بود؛ یعنی این چارچوب عمل دقیقا مطابق با اسناد بالادستی کشور تهیه شده است. پیشینه تهیه این چارچوب عمل به مجمع جهانی آموزش برمیگردد. در این مجمع، هیاتی از ایران به ریاست آقای دکتر فانی، وزیر آموزش و پرورش وقت، متشکل از نمایندهای از کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی، کارشناسی از وزارت امور خارجه و سفیر و وابسته فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در کره، و مسئولین وزارت آموزش و پرورش حضور داشتند. در این نشست، هیات ایرانی، حمایت جمهوری اسلامی ایران را از سند چارچوب عمل جهانی آموزش ۲۰۳۰ اعلام کرد ولی درخواست کرد نظر به ضرورت عدم تعارض با قوانین و اولویتهای ملی، حق شرطی را برای جمهوری اسلامی ایران در خصوص بخشهائی از سند که با ارزشهای ملی کشورمان مغایرت داشته باشد، قائل شوند که در اسناد کنفرانس ثبت شد. بر این اساس، چارچوب عمل مذکور شش بار توسط کشورهای عضو یونسکو از جمله جمهوری اسلامی ایران مورد جرح و تعدیل قرار گرفت و بندهائی از سند که با قوانین کشور مغایرت داشت، مشخص شد و از طریق لابی با برخی از کشورهای منطقه، جمهوری اسلامی ایران موفق شد آن موارد را از چارچوب عمل جهانی آموزش ۲۰۳۰، قبل از نهائی شدن حذف کند.”
دکتر نصیری در ادامه ضمن اشاره به اینکه برای طرح دیدگاه و نظرات جمهوری اسلامی ایران در جوامع بینالمللی از جمله یونسکو لازم است به اسناد بینالمللی توجه شود، اضافه کرد: “در ارتباط با چارچوب عمل جهانی آموزش ۲۰۳۰ هیچ تفاهمنامهای امضا نشده است، بلکه کشور ما جهت احترام به قوانین بینالمللی فقط موافقت خود را در حمایت از اجرای بندهایی از آن که مطابق با قوانین و معیارهای ملی و اسلامی کشور است اعلام کرده است. با توجه به اینکه در یونسکو برای کلیه متون از واژه Document استفاده میشود، و از سوی دیگر، این سند برخی از اهداف ناتمام آموزش برای همه را در بر میگیرد و قبلا نیز در کشور سند ملی آموزش برای همه تهیه شده است، برای آن، واژه سند در نظر گرفته شد؛ با توجه به اینکه اکنون سند تحول بنیادین آموزش و پرورش در کشور وجود دارد که مرجع اصلی سیاستگذاریهای آموزشی است، طبق مصوبات نهمین جلسه کمیته ملی آموزش از این پس بجای واژگان “سند ملی آموزش “۲۰۳۰ از “چارچوب عمل ملی آموزش ۲۰۳۰″ استفاده میشود”.
به دلیل ضیق وقت، دستورکار دوم، به جلسه آتی کمیته موکول شد.
تهیه و تنظیم: پورهادی، کارشناس بخش آموزش