بیانیه آیچی ناگویا در زمینه آموزش برای توسعه پایدار
کنفرانس جهانی آموزش برای توسعه پایدار
۱۲-۱۰ نوامبر ( آیچی ناگویا- ژاپن)
“بیانیه آیچی ناگویا در زمینه آموزش برای توسعه پایدار”
ما، شرکت‌کنندگان در کنفرانس جهانی آموزش برای توسعه پایدار یونسکو که از تاریخ ۱۰ تا ۱۲ نوامبر ۲۰۱۴ در آیچی ناگویای ژاپن برگزار شد، این بیانیه را تصویب می‌کنیم و خواستار اقدام فوری برای تقویت و گسترش آموزش برای توسعه پایدار، با در نظرگرفتن رویکردی متوازن و یکپارچه در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست- محیطی توسعه پایدار هستیم تا نسل‌های حاضر بتوانند با در نظرگرفتن نیازهای نسل‌های آینده، نیازهای خود را تحقق بخشند. این بیانیه، محوری‌بودن نقش مردم در توسعه پایدار را مورد تائید قرار می‌دهد و بر اساس دستاوردهای دهه آموزش برای توسعه پایدار ملل متحد (۲۰۱۴-۲۰۰۵)، مباحث کنفرانس جهانی آموزش برای توسعه پایدار یونسکو در آیچی ناگویا، و نشست‌های ذی‌نفعان برنامه؛ یعنی برنامه‌های بین‌المللی شبکه مدارس مرتبط با یونسکو در زمینه آموزش برای توسعه پایدار، کنفرانس جوانان یونسکو در زمینه آموزش برای توسعه پایدار، کنفرانس جهانی رویکردهای کارشناسی مراکز منطقه‌ای، و سایر رویدادهای مرتبط و فرآیندهای مشاوره‌ای از جمله نشست‌های منطقه‌ای وزرا، که از تاریخ ۴ تا ۸ نوامبر ۲۰۱۴ در اوکایاما برگزار شد، تهیه شده است. ما مراتب تقدیر خود را از دولت ژاپن برای میزبانی کنفرانس جهانی آموزش برای توسعه پایدار یونسکو اعلام می‌کنیم.
۱- دستاوردهای چشمگیر دهه آموزش برای توسعه پایدار (۲۰۰۱۴-۲۰۰۵)، به خصوص توجه ویژه به آموزش برای توسعه پایدار در دستورکارهای ملی و بین‌المللی، توسعه سیاست‌ها، بهبود درک مفهومی آموزش برای توسعه پایدار، و ایجاد بهترین تجربه‌ها میان طیف وسیعی از ذی‌نفعان را پاس می‌داریم،
۲- از بسیاری از دولت‌ها، نهادهای ملل متحد، سازمان‌های غیردولتی، انواع موسسات و نهادهای آموزشی، مربیان و فراگیران در مدارس، اجتماعات و محیط‌های کار، جوانان، جامعه علمی، دانشگاهیان و سایر ذی‌نفعانی که فعالانه متعهد به اجرای فعالیت‌های دهه آموزش برای توسعه پایدار بوده‌اند و در آن مشارکت داشته‌اند، و از یونسکو به عنوان نهاد هدایت‌کننده دهه، به خاطر ایفای نقش راهبریش تقدیر می کنیم،
۳- با یادآوری تعهد بین‌المللی برای ارتقای حمایت از آموزش برای توسعه پایدار که در سند نهایی کنفرانس توسعه پایدار ملل متحد در سال ۲۰۱۲ (Rio+20)، با عنوان “آینده‌ای که می‌خواهیم”، گنجانیده شده است،
۴- با اشاره به “برنامه عمل جهانی” (GAP) آموزش برای توسعه پایدار که در نظر دارد فعالیت‌های آموزش برای توسعه پایدار را در کلیه سطوح و حوزه‌های مربوط به آموزش، یاددهی و یادگیری، ایجاد وتعمیم بخشد، که به منظور پیگیری دهه آموزش برای توسعه پایدار و حمایت عینی از دستورکار آموزش برای توسعه پایدار پس از ۲۰۱۵، در سی‌وهفتمین کنفرانس عمومی یونسکو مورد تائید قرار گرفت،
۵- با تاکید مجدد بر اینکه آموزش برای توسعه پایدار، ابزار اصلی عملیاتی‌ساختن توسعه پایدار است، که در توافق‌نامه‌های بین‌الدولی در خصوص تغییر اقلیم (بند ۶ چارچوب کنوانسیون ملل متحد در مورد تغییر اقلیم و “برنامه کار دوحه” آن)، تنوع زیستی (بند ۱۳ کنوانسیون تنوع زیستی و برنامه‌های کار آن و تصمیم‌های مربوط)، کاهش خطر بلایای طبیعی (چارچوب عمل هیوگو، ۲۰۱۵ -۲۰۰۵)، تولید و مصرف پایدار (شیوه‌های زندگی پایدار و چارچوب برنامه آموزشی ده‌ساله برنامه‌های تولید و مصرف پایدار، ۲۰۲۱-۲۰۱۲)، و حقوق کودکان (بندهای (۲) ۲۴، ۲۸ و ۲۹ کنوانسیون ملل متحد در خصوص حقوق کودکان) و بسیاری از کنوانسیون‌های دیگر مورد تائید قرار گرفته است،
۶-با استقبال از اینکه کشورها به‌طور روزافزون آموزش برای توسعه پایدار را به‌عنوان عنصر اصلی و دگرگون‌ساز آموزش با کیفیت فراگیر و یادگیری مادام‌العمر و عامل ایجاد توسعه پایدار به رسمیت می‌شناسند، و این امر را می‌توان از طریق ادغام آموزش برای توسعه پایدار به‌عنوان یک موضوع اصلی در توافقنامه مسقط که در نشست جهانی آموزش برای همه سال ۲۰۱۴، به تصویب رسید و نیز در پیشنهادیه مربوط به اهداف توسعه پایدار که توسط “گروه کاری آزاد مجمع عمومی ملل متحد در زمینه اهداف توسعه پایدار” ارائه شد، به‌خوبی مشاهده کرد،
۷-با به رسمیت‌شناختن جایزه مشترک یونسکو- ژاپن در زمینه آموزش برای توسعه پایدار که در صد و نود و پنجمین نشست هیئت اجرایی یونسکو تصویب شده است،
ما، شرکت کنندگان در کنفرانس،
۸- بر قدرت بالقوه آموزش برای توسعه پایدار در توانمندسازی فراگیران برای تغییر خود و جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنند از طریق گسترش دانش، مهارت‌ها، نگرش‌ها، توانمندی‌ها، و ارزش‌های مورد نیاز به منظور پرداختن به موضوع‌های شهروندی جهانی و چالش‌های محلی و موضوعی حال و آینده، مانند تفکر نقادانه و نظام‌مند، مسئله‌گشایی تحلیلی، خلاقیت، فعالیت مشارکتی و تصمیم‌گیری در مواجهه با بی‌ثباتی، و درک به‌هم‌پیوستگی چالش‌ها و مسئولیت‌های جهانی ناشی از این آگاهی، تاکید می‌کنیم،
۹- اصرار می‌ورزیم که آموزش برای توسعه پایدار فرصت و مسئولیتی است که باید کشورهای توسعه-یافته و در حال‌توسعه را ملزم کند تا تلاش‌های خود را برای حذف فقر، کاهش نابرابری، حمایت از محیط زیست و رشد اقتصادی، همچنین ترویج اقتصادها و جوامع عادلانه‌تر و پایدارتر به نفع همه کشورها به ویژه کشورهای آسیب‌پذیرتر نظیر ایالات در حال توسعه جزایر کوچک و کشورهای کمتر توسعه‌یافته گسترش بخشند،
۱۰ – تاکید می‌کنیم که اجرای آموزش برای توسعه پایدار باید با توجه به شرایط محلی، ملی، منطقه‌ای و جهانی و نیز کمک فرهنگ به توسعه پایدار و لزوم احترام به صلح، عدم خشونت، تنوع فرهنگی، دانش محلی و سنتی و بینش و تجربیات بومی، و اصول جهانی مانند حقوق بشر، برابرسازی فرصت‌ها برای زنان و مردان، دموکراسی، و عدالت اجتماعی انجام شود،
۱۱- از کلیه ذی‌نفعان به خاطر تعهدشان به آموزش برای توسعه پایدار، از طریق حمایت‌های ویژه‌ای که از “برنامه عمل جهانی (GAP) ” به‌عمل آوردند، تقدیر می‌کنیم،
۱۲- خود را متعهد به ایجاد و تداوم اجرای “برنامه عمل جهانی(GAP)” در پنج حوزه عمل اولویت‌دار آموزش برای توسعه پایدار یعنی: حمایت سیاسی، رویکردهای کل‌نگرانه نهادی، مربیان، جوانان، و جوامع محلی، از طریق آموزش باکیفیت فراگیر و یادگیری مادام‌العمر در فضاهای آموزش رسمی، غیررسمی، و آزاد می‌دانیم،
۱۳- از کلیه ذی‌نفعان از جمله دولت‌ها و موسسه‌ها و شبکه‌های وابسته آنها، سازمان‌ها و گروه‌های جامعه مدنی، بخش خصوصی، رسانه‌ها، جامعه علمی و پژوهشی، و موسسات و مراکز آموزشی و تربیتی و نیز نهادهای ملل متحد، آژانس‌های دوجانبه و چندجانبه توسعه و سایر سازمان‌های بین‌الدولی در همه سطوح درخواست می‌کنیم: الف) اهداف ویژه را تعیین کنند، ب) فعالیت‌ها را توسعه دهند، از فعالیت‌ها حمایت کنند و آنها را به‌اجرا درآورند، ج) محیط‌هایی برای تبادل اطلاعات به‌وجود آورند (محیط‌های مبتنی بر فناوری ارتباطات و اطلاعات (ICT)، و د) رویکردهای نظارت و ارزیابی در پنج حوزه اولویت‌دار “برنامه عمل جهانی” را به روش همافزایی تقویت کنند،
۱۴- از کلیه ذی‌نفعان، به‌ویژه از وزارت‌های آموزش و کلیه وزارت‌های درگیر در آموزش برای توسعه پایدار، موسسه‌های آموزش عالی و جوامع علمی و سایر اجتماعات دانش- بنیان مصرانه درخواست می‌کنیم در تولید دانش مشارکتی و دگرگون‌ساز، انتشار و بهره‌گیری از آن و ترویج نوآوری بین‌بخشی و بین‌رشته ای در حوزه دانش- سیاست‌گذاری و تجربه آموزش برای توسعه پایدار فعالانه مشارکت کنند تا تصمیم‌گیری و ظرفیت‌سازی در توسعه پایدار را با تاکید بر جوانان به عنوان ذی‌نفعان اصلی ارتقا بخشند،
۱۵- از دولت‌های کشورهای عضو یونسکو دعوت می‌کنیم تا تلاش‌های بیشتری در زمینه موارد زیر انجام دهند:
الف) بازبینی اهداف و ارزش‌هایی که زیربنای آموزش را تشکیل می‌دهند، ارزیابی میزان توجه سیاست‌های آموزشی و برنامه‌های درسی به اهداف آموزش برای توسعه پایدار، تقویت ادغام آموزش برای توسعه پایدار در آموزش، تعلیم، و سیاست‌های توسعه پایدار با توجه ویژه به رویکردهای نظام‌مند و کل‌نگرانه و همکاری ذی‌نفعان مختلف با یکدیگر و ترویج مشارکت میان فعالان بخش آموزش، بخش خصوصی، جامعه مدنی و گروه‌هایی که در حوزه‌های مختلف توسعه پایدار فعالیت می‌کنند، و تضمین اینکه آموزش، تعلیم، و توسعه حرفه‌ای معلمان و سایر مربیان بتواند آموزش برای توسعه پایدار را با موفقیت در یاددهی و یادگیری ادغام کند؛
ب) اختصاص و بسیج منابع عظیم و چشمگیر برای اجرای سیاست‌ها، به‌ویژه ظرفیت‌سازی سازمانی مورد نیاز برای آموزش و یادگیری رسمی و غیررسمی در سطوح ملی و محلی در جهت حوزه‌های پنجگانه اولویت‌دار”برنامه عمل جهانی”، و
ج) انعکاس و تقویت آموزش برای توسعه پایدار در دستورکار پس از ۲۰۱۵ و فرآیندهای پیگیری آن، ضمن تضمین اینکه، نخست اینکه آموزش برای توسعه پایدار به‌عنوان هدف نهایی و مقصد اصلی آموزش، استمرار یابد و نیز به‌عنوان یک موضوع میانبر در اهداف توسعه پایدار ادغام شود؛ و دوم اینکه، نتایج کنفرانس جهانی آموزش برای توسعه پایدار ۲۰۱۴ در مجمع جهانی آموزش که از ۱۹ تا ۲۲ می ۲۰۱۵ در اینچئون جمهوری کره برگزار خواهد شد در نظر گرفته شود؛
۱۶- از مدیرکل یونسکو درخواست می‌کنیم که:
(الف) در چارچوب نقشه‌راه یونسکو در اجرای برنامه عمل‌جهانی، با همکاری دولت‌ها، سایر نهادهای سازمان ملل، شرکای توسعه، بخش خصوصی و جامعه مدنی راهبری جهانی را انجام دهد، از همافزایی سیاست‌ها حمایت کند، و ارتباطات مربوط به آموزش برای توسعه پایدار را تسهیل نماید؛
ب): مشارکت‌ها را در مسیر صحیح کنترل کند و شبکه‌های یونسکو از جمله شبکه مدارس مرتبط با یونسکو، کرسی‌های یونسکو، مراکز تحت حمایت یونسکو، شبکه جهانی ذخیره‌گاه‌های بیوسفر و سایت‌های میراث جهانی و نیز کلوب‌ها و انجمن‌های یونسکو را بسیج کند؛ و
ج) از اختصاص منابع مناسب به آموزش برای توسعه پایدار، از جمله تامین بودجه در این زمینه که از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است حمایت کند.
مترجم: پیمانه پورهادی
ویرایش علمی: دکتر محدثه محب حسینی
گروه آموزش کمیسیون ملی یونسکو