میانکاله

ذخیره گاه زیست‌کره میانکاله

تاریخ اعلام: ۱۹۷۶

مساحت: ۶۸۸۰۰ هکتار

موقعیت: ذخیره گاه زیستکره میانکاله از دو محیط آبی با وسعت ۴۵۰۰۰ هکتار شامل خلیج و تالاب میانکاله و خشکی با وسعت ۲۳۸۰۰ هکتار شامل شبه جزیره میانکاله، ساحلی و جزایر کوچک است که ۸/۲ درصد مساحت کل استان مازندران را به خود اختصاص داده است. بخش خشکی با سیمای دشتی بصورت نوار باریکی از شمال به سواحل جنوب شرقی دریای خزر و از جنوب به آبهای خلیج و تالاب میانکاله محدوده می شود.

 

فعالیت های انسانی: دامداری، کشاورزی، صیادی، برداشت انار، طبیعت گردی، پژهشهای علمی، پرنده نگری، فعالیتهای تفرجی (پیاده روی، شنا) از اهم فعالیتهای انسانی در ذخیره گاه می باشند.

 

طبقه بندی حفاظتی: پناهگاه حیات وحش میانکاله در سال ۱۳۴۸(۱۹۶۹ میلادی) به عنوان منطقه حفاظت شده مصوب شورای عالی شکاربانی و نظارت بر صید سابق گردید و در سال ۱۳۵۳ به پناهگاه حیات وحش میانکاله ارتقاء یافت. همچنین به جهت برخورداری از معیارهای کنوانسیون رامسر در سال ۱۳۵۴ نیز با تالابهای همجوار با وسعت ۱۰۰۰۰۰ هکتار به عنوان یکی از سایتهای کنوانسیون رامسر ثبت گردید و متعاقب آن در سال ۱۳۵۵ به لحاظ وجود میراثهای فرهنگی، آثار و ابنیه های تاریخی و زیباشناختی موجود و برخورداری از معیارهای برنامه انسان و کره مسکون، به عنوان ذخیرگاه زیستکره در لیست شبکه جهانی ذخیره گاههای زیستکره یونسکو ثبت گردید.

خصوصیات اکولوژیکی: ذخیره گاه زیستکره میانکاله زیستگاه زمستان گذرانی و جوجه آوری انواع گوناگونی از پرندگان آبزی و کنارآبزی (Water Birds) که نزدیک به ۱۰۰ گونه می باشد را شامل می شود علاوه بر این عرصه خشکی میانکاله زیستگاه مهمی برای گونه های بومی قرقاول خزری و دراج  محسوب می شود و در مجموع نزدیک به ۲۵۰ گونه پرنده خشکی زی و آبزی به صورت بومی و مهاجر در پناهگاه زیست می کنند که نزدیک به ۵۰ درصد پرندگان کشور را شامل می شود. بخش آبی میانکاله نیز به جهت اینکه محل تخم ریزی، تکثیر و نوزادگاه ماهیان بومی و تجاری دریای خزر همانند کپور، کفال، کلمه، سفید و غیره می باشد، از اهمیت خاصی در حفظ ذخایر ماهیان دریای خزر برخوردار است.

تنوع گیاهی در پناهگاه حیات وحش میانکاله علیرغم کوچک بودن عرصه خشکی آن قابل توجه است. ۱۸۰ گونه گیاهی در ذخیره گاه شناسایی شده است که عمدتاً شامل Reed ,Mace Tamarix , Reedbeds , Rush , Sedge , Willow و انواع گونه های علفی همانندFestuca , Bromus , Dactylis , Cynodon  می باشد. ضمن اینکه درختچه انار Punica.sp  بخش عمدهای عرصه های خشکی پناهگاه را پوشانده اند.

تالاب و خلیج میانکاله مامن طیف وسیعی از پرندگان آبزی مهاجر، جوجه آور و حمایت شده از جمله فلامینگو، پلیکان سفید، پلیکان خاکستری، قو کوچک، قوی گنگ، قوی فریادکش، اردک سرسفید، غاز پیشانی سفید کوچک، مرگوس بزرگ، سنقرتالابی، عقاب دریایی دم سفید و پرندگان خشکی زی همانند قرقاول خزری، دراج و زنبورخوار، سنقر خاکستری، دلیجه، سنگ چشم محسوب می گردد.

.