برگزاری نشست مقدماتی حمایت از تدوین معرفی نامه جنگل های هیرکانی ایران برای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو-۱۸ و ۱۹دی ماه ۱۳۹۵
این نشست با خوش آمدگویی و معرفی موضوع توسط خانم دکتر مهین گزانی، مدیر گروه علوم کمیسون ملی یونسکو، آغاز شد.
ایشان هدف از برپایی این نشست را تدوین نقشه راه معرفی جنگل های هیرکانی ایران برای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو اعلام کرد و از همکاری سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران، سازمان مراتع، جنگل ها و آبخیزداری، کمیسیون ملی یونسکو – ایران، صندوق ملی محیط زیست، بنیاد سوکو برای برگزاری این نشست، قددرانی نمود و لارمۀ رسیدن به هدف را همکاری تمامی سازمانهای ذیربط دانست و اظهار امیدواری کرد که این نشست آغازی برای یک برنامه ریزی دقیق و تلاش مشترک به منظور ثبت این ذخیرۀ ارزشمند در فهرست میراث جهانی یونسکو باشد.
سپس دکتر سعدالله نصیری قیداری، دبیر کل کمیسیون ملی یونسکو – ایران سخنرانی افتتاحیۀ خود را ارائه نمودند که خلاصۀ آن به شرح زیر است:
همه ما واقفیم که میراث شکلدهندۀ هویتها و عامل انسجام جوامعی است که امروزه به دلیل دگرگونیهای عجیب و ناپایداری اقتصادی در معرض ناپایداری هستند. در جهانِ بهم پیوستۀ امروز، توان فرهنگ برای دگرگونسازی جوامع روشن و بدیهی است. نمودهای مختلف فرهنگ از موزهها و آثار باستانی و تاریخی گرفته تا آداب و سنن، هنر و چشماندازها و محوطههای طبیعی، به روشهای مختلفی سبب غنی شدن جوامع میباشد. فرهنگ هویت ما را شکل میدهد.
هیچ توسعهای در غیاب فرهنگ پایدار نخواهد بود.
از میراث فرهنگی گرفته تا صنایع فرهنگی و خلاق، همه نیروی محرکه و عامل اصلی توسعه پایدار در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی است.
یونسکو از طریق اجرای کنوانسیونهای فرهنگی قدرتمند خود با جامعۀ جهانی در حفظ فرهنگ همکاری مینماید. کنوانسیون میراث جهانی یکی از ابزارهای قدرتمند یونسکو است. مهمترین ویژگی کنوانسیون میراث فرهنگی ۱۹۷۲ آن است که در یک سند واحد مفاهیم حفاظت از طبیعت و اموال فرهنگی به هم پیوند داده شده است. در این کنوانسیون به نحوۀ تعامل بشر با طبیعت و ضرورت اساسی حفظ تعادل میان این دو پرداخته شده است.
ما امروز اینجا گردهم آمدهایم تا از طبیعت خود به منظور تحقق توسعه پایدار برای نسلهای آینده حفاظت کنیم. کنوانسیون حفاظت از میراث طبیعی و فرهنگی جهان توسط کنفرانس عمومی یونسکو در تاریخ ۱۶ نوامبر ۱۹۷۲ به تصویب رسید. در همین کنفرانس، توصیهنامه حفاظت ملی از میراث فرهنگی و طبیعی نیز تصویب شد.
این توصیه نامه، میراث را متشکل از میراث طبیعی و میراث فرهنگی میداند و بر ضرورت اساسی حفظ تعادل میان میراث فرهنگی و طبیعی تأکید دارد.
همکاریهای مداوم کمیسیون ملی یونسکو ـ ایران به عنوان هماهنگکننده با بنیاد سوکو و شرکای ملی در روند تدوین نقشه راه مناسب، در سال پیش رو زمینه را برای تهیه و تدوین پروندۀ معرفی و ثبت جنگلهای ارزشمند هیرکانی در فهرست میراث جهانی یونسکو فراهم ساخته و تضمین کننده موفقیت ما در این راه خواهد بود.
همه میدانیم که جنگلهای هیرکانی دارای تنوع بیولوژیکی منحصر به فردی در منطقه بوده و گونههای بومی و در معرض خطر این جنگلها زیبایی طبیعی و منحصر به فردی را به منطقه هدیه نموده است که ضرورت انجام اقدامات حفاظتی ویژه به منظور حفظ این میراث ارزشمند را برای نسلهای آینده و سلامت کره مسکون فراهم میسازد.
از دیگر سخنرانان مراسم افتتاحیه آقایان دکتر محمدحسن طالبیان، معاون سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، آقای دکتر ناصر مقدسی، قائم مقام سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور، جناب آقای دکتر فرهاد دبیری، معاونت امور طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان شرکای اصلی تدوین و تهیۀ پروندۀ معرفی جنگلهای هیرکانی ایران برای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو و آقای دکتر علی اشرف مجتهد شبستری، عضو هیأت مدیرۀ صندوق ملّی محیط زیست و شریک کاری بنیاد مایکل سوکو آلمان سخنرانی کردند.
به دنبال مراسم افتتاحیه، نشستهای تخصصی با هدف بررسی نمونههای موفق از اروپا توسط پروفسور کناپ، نماینده بنیاد سوکو مطرح شد. ارائۀ سخنرانیها و نقطهنظرهای علمی در ارتباط با ابعاد مختلف جنگلهای هیرکانی توسط اساتید دانشگاه: آقایان دکتر سید محسن حسینی، دکتر شیروانی، دکتر حمزهای و دکتر مقصودی و سایر کارشناسان بیان گردید. پس از جمعبندی مذاکرات مقرر گردید پیشنویس نقشۀ راه توسط مدیر گروه علوم کمیسیون ملی یونسکو – ایران تهیه و جهت بحث و تبادل نظر و نهایی شدن آن ارائه گردد که این کار انجام و پیش نویس تهیه شده در نشستهای روز دوم به بحث و رایزنی گذاشته شد. درنهایت نقشۀ راه مناسب برای تدوین پروندۀ ثبت جنگلهای هیرکانی در فهرست میراث جهانی یونسکو تهیه و مورد تصویب حاضران قرار گرفت و کمیته های راهبری و کارشناسی و مجری تهیۀ پرونده مشخص و نقشه راه مورد تصویب رؤسای سازمانهای ذینفع قرار گرفت.
تهیه و تدوین: گروه علوم کمیسیون ملی یونسکو – ایران