متن سخنرانی سرکار خانم استر کیش لاروش، مدیر و نماینده دفتر منطقه ای یونسکو در تهران به مناسبت جشن نوروز- ۲۳ اسفند ماه ۱۳۹۵
خانم ها و آقایان محترم،
همکاران و دوستان عزیز،
بسیار خوشوقتم که امروز در جشن آغاز سال نو در ایران، نوروز، در کنار شما هستم.
سخنان خود را با تشکر و قدردانی از کمیسیون ملی یونسکو در جمهوری اسلامی ایران و انجمن مطالعات ایران برای برگزاری این مراسم آغاز می کنم.
هر سال، زنان و مردان در آسیای غربی، میانه و جنوبی، قفقاز، بالکان و دیگر مناطق برای جشن نوروز و فرارسیدن بهار گرد هم می آیند.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۰ میلادی، روز ۲۱ ماه مارس را به نام روز بین المللی نوروز نام گذاری کرد.
نوروز همچنین بدین دلیل که تجلی بی نظیری از چگونگی بیان میراث فرهنگی زنده در روش درک ما از جهان و شکل دادن به آن برای منفعت همگان است، در فهرست معرف میراث فرهنگی ناملموس بشری ثبت شده است.
در این رابطه، فرصت را مغتنم شمرده و به دولت جمهوری اسلامی ایران برای نقش هدایت کننده اش در هماهنگی برای ثبت مشترک پرونده نوروز که شامل ۱۲ کشور است تبریک می گویم.
کمیته بین المللی پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس که در ۲۲ دسامبر سال ۲۰۱۶ در آدیسابابا تشکیل شد، بیان نمود که پرونده نوروز به دلیل آنکه ” تنوع فرهنگی، بردباری و دوستی را در یک قالب جمع کرده، در حالی که همزیستی هماهنگ رسوم باستان را توام با باورها و هنجارهای اجتماعی نوین و به تصویر می‌کشد.” پذیرفته شده است.
جشن نوروز آداب و رسوم محلی به همراه آیین ها و جشن ها را در کنار هم آورده که در جوامع مختلف متفاوت بوده و غالبا با طبیعت و حاصلخیری تداعی می شود که در کنار هم آرمان های انسان برای تجربه لحظاتی برای با هم بودن، همبستگی و نشاط را به تصویر میکشند.
ارزشهای بنیادی نوروز صلح و همبستگی، مصالحه، خوشرویی و صمیمیت است. نوروز جشن تنوع بر پایه تساهل و هماهنگی با طبیعت است که ترویج داده شده و در بین و میان جوامع از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود.
در این راستا به نقش پراهمیت و حیاتی زنان در انتقال میراث فرهنگی ناملموس همانند آداب و رسوم مربوط به نوروز از نسلی به نسل دیگر تاکید میکنم.
در بسیاری از فرهنگ ها، زنان نقش اصلی در تربیت کودکان را ایفا می کنند، که در این فرایند انتقال بین نسل‌ها و تجدید بسیاری از اشکال ضروری میراث فرهنگی ناملموس رخ می دهد.
زنان همچنین متولیان میراث فرهنگی ناملموس همانند هنرهای نمایشی – شامل موسقی- ، دانش آشپزی، آیین‌های ویژه (همانند آماده ساختن سفره هفت سین برای نوروز)، صنایع دستی و بسیاری از موارد دیگر هستند.
در حفظ و انتقال این اشکال از میراث فرهنگی ناملموس، زنان غالبا شیوه های نوینی را آداب و رسوم ادغام کرده و بنابراین فرهنگ را باز خلق می کنند.
به عنوان ابزاری زنده، میراث فرهنگی ناملموس از آسیب پذیری بیشتری در برابر پویایی و نیروهای مدرنیته برخوردار است که تهدیدی برای استمرار، تمامیت و بقاء آن به شمار می رود. تاثیرات و نرخ سریع جهانی شدن فنی و اقتصادی جاری می توانند اثری مخالف بر پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس داشته باشند.
در طی انتقال اشکال مختلفی از میراث فرهنگی ناملموس، و توانایی آنان در بازتولید خلاقانه و تطبیق با محیط در حال تغییر، زنان تا حد زیادی پاسخگوی موثری بر تاثیرات رو به تباه هستند که تضمین کننده استمرار بیشتر عبارات فرهنگی و محلی و در نتیجه تنوع فرهنگی هستند.
بنابراین، ما در یونسکو، به دنبال تقویت شناخت نقش بارز فعالیت های زنان، توانایی و خلاقیت آنان در این حوزه از فرهنگ هستیم.
حفظ و ارتقا میراث فرهنگی ناملموس به مثابه استمرار، تکامل و سرزندگی آداب و رسوم فرهنگی و محلی است. این مهم به نوبه خود در حفظ و نگه داری تنوع فرهنگی نقش دارد. ترویج اهمیت میراث فرهنگی ناملموس، نه تنها در میان فرهنگ‌هایی که این میراث برآمده از آنها هستند، بلکه بین فرهنگ های متفاوت نیز، میتواند منتج به سطحی عمیقتر از درک و بردباری نسبت به تفاوتهای فرهنگی و همزیستی شود و این درک متقابل ممکن است تسهیلگر ایجاد صلح جهانی شود.
در زمانی که آداب و رسوم زنده جوامع محلی تحت فشار فزاینده ای است، نوروز دعوت بی‌نظیری برای تقویت ریشه های مصالحه و گفتگوی میان فرهنگی است.
بنابراین در خاتمه، برای یکایک شما نوروزی توام با شادی، سلامت و آرامش آرزو مندم.
هر روزتان نوروز، نوروزتان پیروز.
سپاسگزارم.

مطلب قبلی

مطلب بعدی

پیام مدیر کل یونسکو، خانم ایرینا بوکووا به مناسبت فرا رسیدن نوروز