پیام کمیسیون ملی یونسکو – ایران "سی و دومین کنفرانس مدارای اجتماعی"

ضمن تبریک و تشکر از انجمن مددکاری اجتماعی ایران و تمامی دست اندرکاران برگزاری همایش مدارای اجتماعی، پیام کمیسیون ملی یونسکو – ایران به شرح زیر ایفاد می گردد:
“در دنیایی مملو از تفاوت و تنوع، سازش و مدارا برای دستیابی به صلح امری ضروری است. مدارا به مثابه محرکی است برای توسعه پایدار، مدارا ایجاد جوامع فراگیرتر را تقویت نموده و بدین ترتیب به ایجاد جوامع منعطف کمک مینماید، جوامع منعطف جوامعی هستند که از ایدهها، تواناییهای خلاقانه و استعدادهای تمامی اعضای خود بهره میبرند.
مدارای اجتماعی یکی از اصول اساسی زندگی در جوامع انسانی است که به طور طبیعی از احترام به حقوق و شان انسانها سرچشمه میگیرد. مدارا از اصولی است که در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری مهم است و به طور جدی نیز تهدید میشود.
مدارا از تعریف کلمات فراتر رفته و در واقع همچون رفتاری است که میتوان آن را فراگرفت. مدارا به معنای پذیرش تنوع فرهنگها و عقاید و احترام برای آزادی بیان و اندیشه است و با حقوق انسانی پیوند نزدیکی دارد. این رویکرد الهام بخش دهه جهانی تقارب فرهنگها (۲۰۱۳-۲۰۲۲)، میباشد، رویکردی که یونسکو پیشگام اصلی اجرای آن در سازمان ملل است.
تنوع فرهنگها این روزها توسط گروههای افراطی گری که به دنبال تحمیل عقاید کوتهفکرانه خود هستند، مورد تهدید قرار گرفته و گروههای اقلیت این روزها تحت پیگرد قانونی قرار دارند و طی فرآیندی به نام پاکسازی فرهنگی مجرم شناخته میشوند. در جوامع امروزی، بحرانهای اقتصادی و اجتماعی دستاویزی برای سرزنش و طردکردن دیگران هستند. در برخورد با این بحران ها ما باید با یادآوری این مساله که تمامی فرهنگها شایسته احترام هستند و هیچ عقیدهای سزاوار سرزنش و تحقیر نیست، قاطعانه بر اصل سازش و مدارا تاکید کنیم.
مدارا اندیشهای است که امروزه به حاشیه رانده شده و مورد تهدید قرار گرفته است. با افزایش سرعت جهانی شدن، جهان به طور فزایندهای شکننده میشود. به همین دلیل هر روزه و در هر جامعهای، ایجاد پیوندهای مدارا، اعتماد و توافق امری ضروری است. تحقق این امر نیازمند تعهد و زمان است. ما باید کار خود را با آموزش با کیفیت آغاز کنیم، آموزشی که با نادانی، تعصب و نفرت که ریشههای تبعیض و نژادپرستی در یک جامعه هستند، مبارزه کند. ما به آموزش نیاز داریم تا با ترسهای افراد نسبت به مردم و فرهنگهای ناشناخته، عقاید و انتخابات آنها مبارزه نموده و در این راستا صلح و مسالمت را در میان افراد ترویج کنیم.. آموزش بهترین شیوه برای تقویت فرهنگ صلح و ایجاد جوامع فراگیر است.
مدارا به معنای نسبیت گرایی و یا بی تفاوتی نیست. مدارا به معنای تجدید تعهدی است که به واسطه آن ما روزانه و در میان تمامی تفاوتها به دنبال پیوندهای مشترکی هستیم که موجب اتحاد و یکپارچگی انسانها میگردند.
برای ایجاد تغییرات مثبت، ما باید دائما از خود بپرسیم: چگونه حقوق افرادی که به زبانها، مذاهب، ملیتها و دیگر جوامع تعلق دارند در جامعه ما محفوظ است؟ آیا ما برای ترویج حقوق برابر و شان افراد بومی، کارگران مهاجر، پناهجویان و پناهندگان به اندازه کافی تلاش میکنیم؟ پاسخ به این سوالات ما را به اقدام و عمل ملزم میکند. این روزها عقاید نژادپرستانه و کلیشههای مذهبی و فرهنگی افزایش یافته و گفته میشود که افراد با فرهنگهای مختلف نمیتوانند در کنار یکدیگر زندگی کنند و یا اینکه جهان مکان بهتری بود اگر میتوانستیم به دوران باستان بازگردیم، دورانی که فرهنگهای خالص و ناب، به دور از هرگونه تاثیرات خارجی در یک گذشته اسطورهای که هرگز وجود نداشته، در کنار یکدیگر قرار داشتند.
ما باید با تقویت فرهنگ صلح با این انزواگرایی مقابله کنیم. ما باید بار دیگر بر این مساله تاکید کنیم که غنای فرهنگها ناشی از تعاملات متقابل است. ما باید حقایق تاریخی را به خاطر آورده و به یاد داشته باشیم که چگونه در طول تاریخ مردم و هویتها در هم آمیخته و این موضوع منجر به شکلگیری فرهنگهای پیچیده و غنی تر و هویتهای چندگانه گشته است. مکانهای فرهنگی ثبت شده در میراث جهانی یونسکو شاهدی است بر این حقیقت که هیچ فرهنگی در انزوا رشد نکرده و تنوع فرهنگی در واقع یک نقطه قوت است نه ضعف. ما باید بر این مساله تاکید کنیم که مدارا به معنای پذیرش سادهلوحانه و یا منفعلانه نیست، بلکه مدارا به معنای تلاش برای احترام به حقوق بنیادین افراد است.
ترویج روحیه صلح از خواستگاهها و همچنین از اهداف اقدامات و فعالیتهای یونسکو است. این رویکرد الهام بخش اعلامیه اصول مدارا است که در سال ۱۹۹۵ توسط یونسکو به تصویب رسید. در این راستا، یونسکو به دنبال اجرای برنامههای فرهنگی، علمی، آموزشی بسیاری در چارچوب دهه تقارب فرهنگها (۲۰۱۳-۲۰۲۲)، ائتلاف جهانی شهرهای فراگیر و پایدار و ترویج آموزش شهروند جهانی است و این برنامهها باید در سیاستهای عمومی، در سخنرانیهای رسمی و رفتار روزمره ما، در رسانهها و در تمامی ابعاد زندگی انسانی مورد حمایت و پشتیبانی قرار گیرند و انتخاب یک روز به تاریخ ۱۶ نوامبر با عنوان روز جهانی صبر و بردباری خود نشانه اهمیت ویژه موضوع برای سازمان جهانی یونسکو می باشد. ”
کمیسیون ملی یونسکو – ایران برگزاری این گونه همایش ها ی تخصصی و نشستهای علمی که می تواند موجب ارتقای سطح کمی و کیفی موضوع همایش و بررسی چالش ها و فرصتهای اجتماعی در این راستا باشد را ارج نهاده و امید است اینگونه همایش ها بتواند موجبات تقویت ارتباط میان پژوهش و سیاستگذاری در این حوزه را با توجه به اولویتهای برنامه بین المللی مدیریت دگرگونی های اجتماعی یونسکو و در نظر داشتن ارزشهای ملی و بومی و مذهبی کشور به ارمغان آورد.”

مطلب قبلی

سی و دومین کنفرانس مدارای اجتماعی، ۲۸ فروردین ۱۳۹۶ برگزار شد

مطلب بعدی

جلسۀ هماهنگی سومین نشست مربوط به پروژۀ حمایت از تدوین جنگل‌های هیرکانی به منظور ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو