شبکه‌های تخصصی یونسکو

تحقق وظایف و کارکردهای یونسکو، مستلزم ایجاد نوعی همکاری و هماهنگی بین نهادها و شبکه‌های متفاوت اجتماعی است. یونسکو برای ترویج ایده‌ها و ارزش‌های خود شبکه‌هایی را در سطوح ملی، محلی و بین‌المللی گرد هم آورده که عبارت است از:
– کمیته‌های مشورتی و شوراها و کمیسیون‌های بین‌المللی و بین‌الدولی: این کمیته‌ها با مشارکت کشورهای عضو یونسکو در حوزه‌های خاص تشکیل می‌شود و وظیفه مدیریت، برنامه‌ریزی و نظارت بر اجرای برنامه‌ها را در جهان به عهده دارد. عنوان برخی از این کمیته‌ها و شوراها به این قرار است: کمیته بین‌الدول تربیت ‌بدنی و ورزش، شورای دفتر بین‌المللی آموزش، شورای بین‌الدول برنامه بین‌المللی آب‌شناسی، شورای هماهنگی بین‌المللی برنامه انسان و کره مسکون، کمیته بین‌الدول استرداد اموال فرهنگی، شورای بین‌الدول برنامه بین‌المللی توسعه ارتباطات، شورای بین‌الدول برنامه اطلاعات برای همه، شورای بین‌الدول برنامه مدیریت دگرگونی‌های اجتماعی و کمیته بین‌الدول اخلاق زیستی.
– مراکز، مؤسسات و باشگاه‌های یونسکو: این بخش از شبکه‌ها در ۱۰۰ کشور جهان افکار و عقاید یونسکو را ترویج و گسترش می‌دهد و فعالیت‌های آن را غنا می‌بخشد. اکنون ۴۰۰۰ واحد باشگاه، و ۱۰۰ مرکز و مؤسسه یونسکو در سراسر جهان فعال است.
– مدارس مرتبط با یونسکو: این مدارس به جوانان کمک می‌کند که برداشت‌های خود را در مورد بردباری و تفاهم بین‌المللی توسعه بخشند. در حال حاضر ۷۹۰۰ باب مدرسه یونسکو در ۱۷۶ کشور جهان دایر است.
– سازمان‌های غیر دولتی: بیش از نیم قرن است که یونسکو با این‌ سازمان‌ها متناسب با زمینه‌های فعالیت خود همکاری می‌کند که در مسیر تحقق اهداف و برنامه های سازمان و انتشار ایده‌های اخلاقی و معنوی آن در جامعه مدنی گام بر می‌دارد. یونسکو با ۳۰۵ سازمان غیر دولتی بین‌المللی و ۲۷۰ نهاد و بنیاد مشابه در جهان روابط رسمی دارد.
– کرسی‌های یونسکو و شبکه‌های دانشگاه‌های همزاد: این بخش شامل نهادها و شبکه‌هایی است که تحقیق، تعلیم و توسعه را در آموزش عالی پیرامون یک موضوع خاص در جهان تشویق و ترویج می‌کند. در حال حاضر یونسکو دارای ۶۱۸ کرسی و ۶۰ شبکه دانشگاهی است.
– مجالس قانونگذاری: مجالس قانونگذاری کشورها نقش مهمی در تعیین مناسبات کاری دولت‌ها با کشورهای دیگر و مؤسسات محلی، منطقه‌ای و بین‌المللی برای ترویج صلح و توسعه پایدار دارد.
– رسانه‌ها: این بخش روزنامه‌نگاران، خبرنگاران و متخصصان رسانه‌های دیداری و شنیداری را در بر می‌گیرد که در انتقال پیام‌های یونسکو به مخاطبان جامعه مدنی تأثیر فراوان دارد.
بخش خصوصی: شبکه‌های بخش خصوصی شامل برخی از مؤسسات و بنگاه‌های اقتصادی خصوصی، بنیادها و سازمان‌های تجاری است که برای نیل به اهداف و آرمان‌های یونسکو تلاش می‌کنند.

مطلب قبلی

برنامه‌ریزی راهبردی

مطلب بعدی

چالش‌های جهانی و یونسکو