سیزدهمین جلسه کمیته ملی آموزش عالی کمیسیون ملی یونسکو، ۳ اردیبهشت ماه ۱۳۹۶ در محل کمیسیون ملی یونسکو برگزار شد

سیزدهمین جلسه کمیته ملی آموزش عالی کمیسیون ملی یونسکو، ۳ اردیبهشت ماه ۱۳۹۶ در محل کمیسیون ملی یونسکو برگزار شد

سیزدهمین جلسه کمیته ملی آموزش عالی کمیسیون ملی یونسکو، ۳ اردیبهشت ۱۳۹۶، به‌ریاست دکتر شریعتی‌نیاسر، معاون آموزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و با حضور دکتر نصیری، دبیرکل کمیسیون ملی، دکتر توفیقی، استاد دانشگاه تربیت مدرس، دکتر احمدی، معاون پژوهشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، دکتر وطنی، معاون علمی و پژوهشی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، دکتر ظهور، استاد دانشگاه صنعتی شریف، دکتر سلیمی، رئیس دانشگاه علامه طباطبائی، دکتر رستمی ابوسعیدی، سرپرست دانشگاه پیام نور،  دکتر زند (دانشگاه پیام نور)، و دکتر محب حسینی، رئیس بخش آموزش کمیسیون ملی یونسکو (دبیرجلسه) برگزار شد.

 

دستورکار جلسه عبارت بودند از:

۱–گزارش کارگروه فرصت‌های یادگیری مادام‌العمر و رویکردهای یادگیری باز و از راه دور در آموزش عالی

۲- قطعنامه پیشنهادی اسلوونی درباره تدوین یک توصیه‌نامه بین‌المللی در مورد منابع آموزشی آزاد

۳- گزارش سومین نشست کمیته جهانی نگارش کنوانسیون جهانی تائید و به‌رسمیت شناختن صلاحیت‌های آموزش عالی

جلسه راس ساعت ۷:۰۰، پس از قرائت آیاتی چند از کلام‌اله مجید، به ریاست دکتر شریعتی نیاسر آغاز شد. وی پس از خوش‌آمدگویی به اعضاء، دستورکار جلسه را قرائت کرد و سپس از دکتر نصیری درخواست کرد تا پیش از آغاز دستورکار اول، در خصوص”چارچوب عمل ملی آموزش ۲۰۳۰″ گزارشی ارائه نماید. دکتر نصیری با اشاره به اینکه آموزش ۲۰۳۰، ادامۀ برنامۀ آموزش برای همه است که از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵ در کشورهای عضو یونسکو از جمله کشور ما اجرا شد، اظهار داشت:” چارچوب عمل ملی آموزش ۲۰۳۰، با توجه به معیارهای فرهنگی و مذهبی ج.ا. ایران و توسط نهادها و وزارت‌خانه‌های ذیربط آموزشی در داخل کشور تهیه شده است و در تهیه  آن اسناد بالادستی نظیر: سند تحول بنیادین وزارت آموزش و پرورش، سند اسلامی شدن دانشگاه‌ها، نقشه جامع علمی کشور…. مد نظر قرار گرفته است و کارگروهی با همین عنوان بخشی از چارچوب را تدوین کرده است.” وی با تاکید بر اینکه جمهوری اسلامی ایران هیچگاه بخش‌هایی از سند آموزش ۲۰۳۰ را چنانچه با معیارهای مذهبی و ملی و فرهنگی ما سنخیت نداشته باشد، اجرا نمی‌کند و این حق تحفظ برای ما در یونسکو ثبت شده است، افزود:” پس از تدوین چارچوب عمل ملی آموزش ۲۰۳۰، چارچوب عمل مذکور در ابتدا تحت عنوان ویرایش اول در سایت کمیسیون ملی قرار گرفت و از تمامی نهادهای سیاستگذاری و علمی درخواست شد تا هرگونه نظر و پیشنهاد اصلاحی نسبت به این چارچوب عمل دارند، ارائه کنند که البته طی جلسات مختلفی که در شورای عالی انقلاب فرهنگی و ستاد اسلامی شدن دانشگاه‌ها، ستاد نقشه جامع علمی کشور در این خصوص برگزار شد، انتقاداتی در مورد این چارچوب عمل مطرح گردید. متعاقب این  جلسات، نظراتی ارائه شد و اصلاحاتی در متن چارچوب عمل ملی صورت گرفت که هم اکنون ویرایش دوم آن تهیه شده است و برای اصلاحات نهایی در اختیار نهادها قرار می‌گیرد.”

سپس دکتر زند، درخصوص دستورکار اول جلسه و ارائه گزارشی در مورد “کارگروه فرصت‌های یادگیری مادام‌العمر و رویکردهای یادگیری باز و از راه دور در آموزش عالی”، به‌طور خلاصه به بیان مهم‌ترین فعالیت‌های جاری دانشگاه پیام نور اشاره کرد و افزود: “دو رویکرد متفاوت این دانشگاه در حوزه آموزش عالی، آموزش مداوم، و یادگیری مادام‌العمر  است و راهبرد دانشگاه پیام نور در آموزش مداوم، آموزش مداوم حضوری و آموزش مداوم از راه دور می باشد.” وی سپس اظهار داشت:” در آموزش الکترونیک، از دو مدل آموزش هم‌زمان یا برخط و یا آموزش ناهمزمان استفاده می شود که هریک از این آموزش‌ها با توجه به شرایط روانی، مکانی و زمانی یادگیرنده مفید خواهد بود. رویکرد دیگر این دانشگاه علاوه بر آموزش، موضوع یادگیری است که  این دانشگاه از طریق برگزاری دوره‌های برخط آزاد انبوه (Moocs)، فرصت های یادگیری مادام‌العمر را فراهم می‌کند”. وی در ادامه به تشریح مخاطبان و محتوای یادگیری مادام‌العمر پرداخت و در خاتمه، نتیجۀ فعالیت‌های پیام نور را بدین شرح عنوان کرد: “۱- تدوین سیاست‌های اثربخش در آموزش باز از راه دور ۲- تدوین منابع اثربخش در آموزش‌های از راه دور ۳- ترویج استفاده از فرصت‌های آموزش آزاد از راه دور ۴- تضمین کیفیت آموزش آزاد از راه دور،  و ۵- بازنگری برنامه درسی در آموزش‌های آزاد از راه دور”. در ادامۀ جلسه، بر لزوم وجود “دوره‌های برخط آزاد انبوه” درحوزه آموزش عالی تاکید شد و پیشنهاد شد که وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در تحقق کامل این امر از دانشگاه پیام نور حمایت لازم را به‌عمل آورد.

سپس دکتر محب حسینی درخصوص “قطعنامه پیشنهادی اسلوونی درباره تدوین یک توصیه‌نامه بین‌المللی در مورد منابع آموزشی آزاد”، اظهار داشت: “دولت اسلوونی قطعنامه‌ای در خصوص ضرورت تدوین یک توصیه‌نامه یا پیمان‌نامه بین‌المللی در مورد منابع آموزشی آزاد به شورای اجرایی یونسکو ارائه داد و این شورا طبق مصوبات دویستمین جلسه خود از مدیرکل درخواست کرد تا مطالعه‌ای مقدماتی در مورد جنبه‌های فنی و حقوقی تدوین یک ابزار معیارگذاری بین‌المللی در مورد منابع آموزشی آزاد انجام دهد و گزارش آن را به دویست و یکمین جلسه شورای اجرایی یونسکو ارائه دهد. بر این اساس از کشورما نیز درخواست شد تا با توجه به اهمیت موضوع و چالش‌ها و موانع فرهنگی و زبانی و … نقطه نظرات خود را به شورای اجرائی ارائه نماید که در این رابطه جلسه‌ای در تاریخ ۲۱ فروردین با حضور نمایندگانی از وزارت‌های علوم، تحقیقات و فناوری، آموزش و پرورش، و متخصصان حوزه آموزش الکترونیک و از راه دور برگزار شد و نقطه نظرات جمهوری اسلامی ایران در شش بند تهیه و طی نامه‌ای به شورای اجرائی یونسکو ارسال گردید.” دبیر کمیته سپس به قرائت بندهای پیشنهادی جمهوری اسلامی ایران پرداخت و اعضاء، نظرات و پیشنهادات اصلاحی خود را در این زمینه ارائه دادند.

در ادامه دکتر ظهور درخصوص “سومین نشست کمیتۀ جهانی نگارش کنوانسیون جهانی تائید و به رسمیت شناختن صلاحیت‌های آموزش عالی” به پیشینه تشکیل این کمیته و نشست‌های قبلی آن اشاره کرد و سپس  اظهار داشت: “سومین نشست، از تاریخ ۲۵ تا ۲۷ بهمن ( ۱۳ تا ۱۵ فوریه ۲۰۱۷) در مقر یونسکو در پاریس تشکیل شد. در این نشست بیست نفر از بیست کشور: عربستان سعودی، برزیل، واتیکان، فنلاند، استرالیا، زامبیا، سنگال، لبنان، تونس، روسیه ، چین، کوبا، مالزی، اسلواکی، هندوستان، کانادا، نروژ، آلمان، استونی، و ایران به‌عنوان اعضای کمیته، و سه نفر از مسئولان و کارشناسان سازمان مرکزی یونسکو حضور داشتند. ابتدا در بخش اول نشست، اصول و مبانی (Preamble)، از نظر حجم و تمرکز بر ضرورت‌ها، مناسب تشخیص داده شد و مقرر شد که تغییراتی جزئی در آن اعمال گردد. همچنین مقرر شد که به بخش دوم، تعریف واژه‌ها (Definitions)، اصطلاحاتی اضافه شود. همچنین بخش سوم، اهداف (Aims)، مناسب تشخیص داده شد و قرار شد که تغییراتی جزئی در آن اعمال گردد. درخصوص گزارش بخش چهارم (Principles and Competencies)، اصول و ظرفیت‌ها، با تغییرات جزئی در عنوان،  به بحث و گفتگو گذاشته شد و مقرر شد که این بخش در سطح بالا تهیه شود و عاری از راه‌ حل‌های بیان شده در کنوانسیون‌های منطقه‌ای باشد. سرانجام مفاد تهیه شده با تغییراتی کلی به تائید رسید. درمورد گزارش بخش پنجم، تعهدات ( Obligations)، بحث و گفتگو شد و مقرر شد که در این بخش ترتیب یکی از زیرفصل ها تغییر کند و نهایتا مفاد تهیه شده با تغییراتی کلی به تائید رسید. درخصوص گزارش بخش ششم، مکانیزم‌های اجرایی (Implementation Mechanisms) بحث و گفتگو شد و با تاکید بر این موضوع که این بخش از نقطه نظر قانونی از اهمیت ویژه‌ای برخورداراست، مفاد تهیه شده با تغییراتی کلی به تائید رسید. همچنین در این نشست گزارش بخش هفتم، نکته‌های پایانی (Final Clauses)، مورد بحث و گفتگو قرار گرفت و با تاکید بر این امر که کمیته باید در این بخش بهترین توصیه‌ها را ارائه دهد، مفاد تهیه شده با تغییراتی کلی تائید شد. در پایان نشست، در مورد نحوه ادامه کار و جلسه بعدی، مذاکراتی صورت گرفت.”

دستور کار آخر جلسه “امور جاری” بود که در این بخش، موضوع برگزاری سه نشست به مناسبت هفته جهانی و هفته ملی آموزش شامل: “نشست تخصصی  مشارکت شهروندی در تحقق آموزش فراگیر، با کیفیت و مداوم”در تاریخ ۹ اردیبهشت؛ “دومین همایش ملی آموزش عالی” در تاریخ ۱۴ اردیبهشت و “نشست مشورتی روسای دانشگاه‌ها درخصوص آموزش عالی و یادگیری مبتنی بر پایداری: تجارب گذشته و راهبردهای آینده” در تاریخ ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۶مطرح شد. در  این رابطه  اعضاء پیشنهاد کردند، در دومین همایش ملی آموزش عالی، دستاوردهای علمی، پژوهشی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان نظام ج. ا. ایران به طور قوی مطرح شود و به‌عنوان جمع بندی نشست، قطعنامه‌ای حاوی ده نکته کلیدی که نقطه عطف ارتقای کیفیت آموزش عالی باشد، تهیه گردد.

تهیه و تنظیم: پورهادی، کارشناس بخش آموزش

مطلب قبلی

جلسۀ هماهنگی سومین نشست مربوط به پروژۀ حمایت از تدوین جنگل‌های هیرکانی به منظور ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو

مطلب بعدی

چهارمین کارگاه آموزشی منظومه فرهنگ صلح برگزار می شود