بیست و یکمین همایش ملی انجمن متخصصان محیط زیست ایران
بیست و یکمین همایش ملی انجمن متخصصان محیط زیست ایران با عنوان مدیریت سبز و چالش های توسعه پایدار برگزار شد
بیست و یکمین همایش ملی انجمن متخصصان محیط زیست ایران با عنوان مدیریت سبز و چالش های توسعه پایدار ۳و ۴ اسفند سا ل جاری در دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات برگزار شد.
در این همایش پنل هایی با موضوعات زیر برگزار شد:
• نقش سازمان های منطقه ای و بین المللی در حل بحران های زیست محیطی
• منابع آب و چالش های ملی – منطقه ای
• بحران تغییرات اقلیم و پدیده گردوغبار (ریزگرد)
• انرژی، محیط زیست و چالش های پیش رو
• اقتصاد محیط زیست، مدیریت سبز و نقش آن در حل بحران های زیست محیطی
• حفاظت از تنوع زیستی، چالش ها و راهکارها
• نقش آموزش و پژوهش در ارتقا فرهنگ حفظ محیط زیست
در هر یک از پنل ها، متخصصان هر حوزه به ایراد سخنرانی پرداختند. در پنل ” نقش سازمان های منطقه ای و بین المللی در حل بحران های زیست محیطی” خانم دکتر فرشچی(معاون دریایی سازمان حفاظت محیط زیست، در رابطه با کنوانسیون دریای خزر، آقای گری لوییس(هماهنگ کننده مقیم سازمان ملل متحد در ایران و رییس برنامه عمران ملل متحد، خانم استر کیش لاروش(رییس دفتر منطقه ای یونسکو در تهران) و خانم دکتر گزانی (رئیس گروه علوم کمیسیون ملی یونسکو ایران)، آقای دکتر محمدی (نماینده سازمان منطقه ای حفاظت از محیط زیست دریایی(ROPME و خانم دکتر طباطبایی یزدی )رییس سازمان ملی بهره وری ایران (سخنرانی کردند.
خانم دکتر گزانی، سخنرانی خود را با موضوع ارتباط برنامه های بین المللی علوم طبیعی یونسکو با اهداف توسعه پایدار در این پنل ارائه دادند.
ایشان در سخنان خود به برنامه بین المللی علوم پایه یونسکو و ارتباط آن با اهداف شماره ۹، ۱۲، ۱۷ توسعه پایدار اشاره کردند و گفتند علوم‌پایه در پس تمامی کاربردها و نوآوری‌هاست و توسعه فناوری‌های جدیدی را که زمینه‌ساز رفاه انسانی و سبب تقویت کیفیت زیست‌محیطی می شود بر عهده دارد. به این دلیل است که آموزش علم و سرمایه‌گذاری علمی در همه کشورها شامل کشورهای کمتر توسعه یافته، اقدامی اساسی است که این خود بخشی از نقش برنامه بین‌المللی علوم‌پایه است.
ایشان در ادامه به بیان مطالبی در مورد برنامه بین المللی علوم زمین و ژئوپارک های یونسکو پرداختند و افزودند یونسکو به عنوان تنها آژانس سازمان ملل‌متحد درباره علوم زمین‌شناسی فعالیت کرده و این برنامه بین‌المللی یونسکو نقش اساسی در تشویق همکاری‌های بین‌المللی برای درک و مدیریت بهتر منابع زمین و تغییر سیستم‌ها در آینده ایفا می‌نماید. با پیوستن برنامه ژئوپارک‌ها به برنامه بین‌المللی علوم‌زمین، فرصت‌هایی برای برقراری ارتباط بین پژوهش‌های خط مقدم و آموزش زمین‌شناسی در تمامی سطوح فراهم شده است. به‌علاوه این اقدام سبب تقویت برنامه‌های توریسم پایدار که در اهداف ۴ ، ۱۲ و۱۶ توسعه پایدار به آن اشاره شده است می شود.
سپس برنامه بین المللی آبشناسی یونسکو را با توجه به فاز ۸ این برنامه برای سال های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۲ و ارتباط آن با اهداف ۶، ۱۱، ۱۲، ۱۳ و۱۵ توسعه پایدار را تشریح کردند و گفتند برنامه بین المللی آبشناسی در فاز ۸ خود در جهت اطمینان یافتن به امنیت آب با پرداختن به موضوعاتی مانند کمیت، کیفیت و دستیابی به آب فعالیت می نماید. برنامه بین‌المللی آبشناسی از طریق همکاری‌های بین‌المللی و روش‌هایی که پایه و دستورالعمل علمی دارند در جهت افزایش دانش، درک و ارزیابی جنبه‌های فیزیکی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی چالش‌های مربوط به آب، راه‌حل‌های مناسب برای توسعه سیاست‌های حمایتی فراهم می‌کند. برنامه بین‌المللی آبشناسی از توسعه راهبردی بلند مدت و جامع در ارتباط با پژوهش، حاکمیت و مدیریت آب برای پیش‌بینی، مدیریت اثرات تغییرات اقلیم بر آب به‌طور خاص، تقویت ظرفیت مدیریت ریسک بلایای طبیعی برای حفاظت از منابع آبی و تهیه خدمات آبی به کمک فناوری‌های هوشمند و مقرون به صرفه حمایت می کند.
همچنین اشاره کردند که برنامه بین المللی انسان و کره مسکون یونسکو که شامل ۶۵۱ ذخیره‌گاه در ۱۲۰ کشور عضو است بیش از ۶۱۷ میلیون هکتار از سطح زمین و بیش از ۱۷۰ میلیون نفر مردم بومی و محلی را که دارای سطح تنوع مختلفی از توسعه هستند دربرمی‌گیرد. هدف ۱۵ توسعه پایدار که اختصاص زمین به زندگی است با اهداف ۱ و ۲ که درباره فقر و امنیت غذایی است و هدف ۶ در مورد آب آشامیدنی و هدف ۱۱ در خصوص شهرها و هدف ۱۲ درباره استفاده پایدار و هدف های ۱۳ و ۱۴ درباره تغییر اقلیم و اقیانوس‌هاست در ارتباط می‌باشد.
برنامه بین المللی مدیریت دگرگونی های اجتماعی در طول سال ها در کشورهای سراسر جهان در راستای کاهش فقر، شمول اجتماعی، کاهش نابرابری، برابری جنسیتی، ارتقا جوامع عدالت‌محور، فراگیر و صلح‌آمیز و همچنین مقابله با اثرات اجتماعی تغییر اقلیم را تقویت کرده است. این برنامه در واقع در موقعیتی برجسته برای انجام همکاری‌های مهم برای دستیابی به بندهای ۱ ، ۸، ۱۰، ۱۱ و ۱۶ اهداف توسعه پایدار قرار دارد.
در پایان نیز کمیسیون بین دولتی اقیانوس شناسی یونسکو با همکاری دیگر برنامه ها به مسئله اقیانوس ها می پردازد. کمیسیون بین‌دولتی اقیانوس‌شناسی به‌عنوان بدنه علوم اقیانوس سازمان ملل‌متحد به ساختن پایه‌های علمی برای مدیریت دریاها و اقیانوس‌ها و همچنین سیستم‌های هشدار خطر دریاها کمک می‌کند و به کشورهای عضو در توسعه و ایجاد دانش و ظرفیت‌ها و تدوین راهبرد کاهش و مقابله با اثرات تغییر اقلیم در اقیانوس‌ها یاری می‌رساند.
در راستای برنامه های بین المللی یونسکو، کمیته های ملی علوم متشکل از بیش از ۱۲۰نفر متخصص توانمند کشور در زمینه های یاد شده به عنوان مشاوران آگاه و توانمند با کمیسیون ملی یونسکو در ایران همکاری دارند. در حوزه علوم یونسکو کشورمان تاکنون مبادرت به ثبت یازده ذخیره گاه و معرفی دوازدهمین ذخیره گاه و ایجاد پنج مرکز بین المللی و منطقه ای نوع دوم تحت پوشش یونسکو و سه مرکز ملی و هفت کرسی نموده است.
