«اندر اوصاف محبت حضرت مسیح (ع)»
حضرت عیسی (ع) در دشتی میگذشت، جاهلان و جهودان او را دشنام میگفتند:
بیخردی بر رخ آن گنج راز
کرد به دشنام زبان را دراز
هرچه که گفت او سخن ناصواب
زین طرفش بود به رحمت جواب
او به خصومت همه نفرین فزود
وین به لطافت همه تحسین نمود
و عیسی (ع) در حق ایشان به مهر، دعای خیر میکرد. یکی گفت: ای مسیح ایشان دشنام میگویند و تو دعایشان میکنی!
گفت رفیقی که نگونیت چیست؟
پیش زبون گیر زبونیت چیست؟
فرمود: هر کس از سرمایه خود خرج میکند؛
و سرمایه من چیزی جز مهر و محبت و دعای خیر نیست!
هر کس از آن سکه که در کان اوست
آن بدر آرد که به دکان اوست
من نشوم چون ز وی افروخته
او شود از من ادب آموخته
شیخ اجل سعدی بر بنیاد همین آموزه حضرت مسیح میفرماید:
یکی را چو سعدی دلی ساده بود
که با سادهرویی درافتاده بود
جفا دیدی از دشمن سختگوی
ز چوگان سختی بخستی چو گوی
یکی گفتش آخر تو را ننگ نیست
خبر زین همه سیلی و سنگ نیست؟!
و پاسخ شگرف سعدی کین ستیز!
بگفتا دلم خانه مهر یار است و بس
از او مینگنجد در او کین کس
و درود بر انسانهایی که مسیحوار دیو سیاه و سرکش کینه را با نور مهر و محبت یزدانی لگام و مهار میزنند.
و چه زیبا خردمند طوس
میفرماید:
بنه کینه و دور باش از هوا
مبادا هوا بر تو فرمانروا
تولد پیامبر مهر و نیکی حضرت عیسی مسیح (ع) بر همه هموطنان مسیحی مبارک و فرخ باد…
عبدالمهدی مستکین، مدیر گروه فرهنگ کمیسیون ملی یونسکو- ایران