آثار ثبت شده ایران در میراث جهانی یونسکو

میراث جهانی یونسکو نام عهدنامه‌ای بین‌المللی است که در تاریخ ۱۶ نوامبر ۱۹۷۲ میلادی به تصویب کنفرانس عمومی یونسکو رسید. موضوع آن حفظ آثار تاریخی، طبیعی وفرهنگی بشر است که اهمیت جهانی دارد و متعلق به تمام انسان‌های زمین، فارغ از نژاد، مذهب و ملیت خاص می‌باشد. بر پایه این کنوانسیون، کشورهای عضو یونسکو می‌توانند آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی کشور خود را نامزد ثبت به‌ عنوان میراث جهانی کنند. حفاظت از این آثار پس از ثبت ضمن باقی‌ماندن در حیطه حاکمیت کشور مربوط، به عهده تمام کشورهای عضو خواهد بود. مکان‌های میراث جهانی ثبت‌شده در یونسکو، مکان‌هایی مانند جنگل، کوه، آبگیر، صحرا، بقعه، ساختمان، مجموعه و یا شهر است.
کشور ایران سه سال پس از تصویب کنفرانس عمومی یونسکو در ۲۶ فوریه ۱۹۷۵ به کنوانسیون میراث جهانی یونسکو پیوست.

آثار تاریخی ثبت شده ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو
ـ چغازنبیل، شوش (۱۹۷۹)
ـ میدان امام اصفهان (۱۹۷۹)
ـ تخت جمشید، فارس (۱۹۷۹)
ـ تخت سلیمان، تکاب (۲۰۰۳)
ـ بم و چشم‌انداز تاریخی آن، کرمان (۲۰۰۷/ ۲۰۰۴)
ـ پاسارگاد، فارس (۲۰۰۴)
ـ سلطانیه، زنجان (۲۰۰۵)
ـ بیستون، کرمانشاه (۲۰۰۶)
ـ مجموعه قره کلیسای آذربایجان (۲۰۰۸)
ـ سازه‌های تاریخی ـ آبی شوشتر (۲۰۰۹)
ـ بازار تبریز (۲۰۱۰)
ـ بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی (۲۰۱۱)
ـ ۹ باغ ایرانی: اکبریه بیرجند، فین کاشان، شاهزاده ماهان، ارم شیراز، عباس‌آباد بهشهر، چهلستون اصفهان، دولت‌آباد یزد، پاسارگاد شیراز ، پهلوان‌پور یزد (۲۰۱۱)
ـ گنبد قابوس، استان گلستان (۲۰۱۲)
ـ مسجد جامع اصفهان (۲۰۱۲)
ـ کاخ گلستان، تهران (۲۰۱۳)
– شهر سوخته (۲۰۱۴)
– چشم‌انداز فرهنگی میمند (۲۰۱۵)
– محوطه باستانی شوش (۲۰۱۵)
– قنات‌های ایران (۲۰۱۶)
 
علاقه‌مندان می توانند برای دسترسی به فهرست کامل میراث جهانی ایران به سایت رسمی یونسکو به نشانی زیر مراجعه کنند.
http://whc.unesco.org/en/statesparties/ir/