جنگل های هیرکانی، میراثی که در انتظار ثبت جهانی یونسکو است، به عنوان سرمایه ای ملی و بین المللی باید حفظ شود

حمید مجتهدی کارگردان مجموعه مستند «ایران»، با اشاره بر ضرورت حفظ و حراست از جنگل های هیرکانی به عنوان سرمایه ای ملی گفت: جنگل های هیرکانی به عنوان میراثی که در انتظار ثبت جهانی یونسکو است، سرمایه ای ملی و میراثی است که باید حفظ و به نسل های بعد منتقل ‌شود.

به گزارش روابط عمومی کمیسیون ملی یونسکو- ایران به نقل از روابط عمومی نهمین جشنواره بین المللی فیلم وارش، حمید مجتهدی مستندساز پیشکسوت سینما و تلویزیون در واکنش به سیل اخیر استان گلستان، مازندران و برخی دیگر از شهرهای ایران که به زیرآب رفتن جنگل های هیرکانی منجر شده است، گفت: متاسفانه ما به عنوان مردم ایران نشسته ایم و منتظر هستیم تا دولتمردان قدمی برداشته تا آن ها را تشویق یا از آن ها انتقاد کنیم. منطقه شمال ایران که منطقه ای بارانی و همیشه در معرض خطر است، مخاطرات امروز را از سال ها قبل به خود دیده است. آن هایی که در این منطقه خانه و ویلا ساخته و می سازند، نباید صرفا به لذت خود بیاندیشند. بلکه باید به پیشگیری از بحران های احتمالی که امروز به قطعیت رسیده است، می اندیشیدند. جنگل های هیرکانی به عنوان میراثی که در انتظار ثبت جهانی یونسکو است، سرمایه ای ملی و بین المللی است که باید حفظ و به نسل های بعد منتقل شود.

وی ادامه داد: از سویی دیگرقوانین بازدارنده محکمی برای ممانعت مردم از خانه سازی و تخریب محیط زیست وجود ندارد. ما خودمان نیز قانون را رعایت نمی کنیم و بعد از این قانون شکنی باید جریمه سنگینی صورت بگیرد که البته این موارد به دولت برمی گردد؛ جریمه ای سنگین که دیگران را هم از تخریب محیط زیست بازدارد و حتی نگران کند. متاسفانه استان گلستان تقریبا تخریب شده است و این تخریب در اثر عدم اجرای قوانین، عدم پیش بینی مردمی که به خانه سازی در آن منطقه پرداخته اند و عدم در نظر گرفتن جریمه های سنگین برای قانون شکنان است.

کارگردان مجموعه مستند «ایران» با اشاره به این که مازندران، گلستان و جنگل های هیرکانی سرمایه های ملی اند و باید برای نسل های بعد باقی بمانند، عنوان کرد: به نظرم هنوز هم نباید ناامید بود و در ساخت دوباره آن منطقه جملگی باید کمک کنیم. تهران و شیراز و کرمان و گلستان ندارد. همه در هر بخشی که می توانیم باید سهم مان را در بازسازی دوباره مناطق آسیب دیده ادا کنیم. نباید چشم به دولت و اقدامات آن بدوزیم! من با این طرز تفکر اصلا موافق نیستم. زیرا دولت را هم خود ما تشکیل می دهیم.
وی با اشاره به نقش هنرمندان در پیشگیری از بحران و کنشگری درباره وقایع اجتماعی گفت: واکنش های اکنون هنرمندان بعضا خودنمایی در شرایط بحران است. برای این اقدامات و واکنش ها دیر است. آن ها باید در زمینه پیشگیری و هشدار دادن جلوتر از مردم حرکت کنند. مثلا این که یک خانه باید بر پیلوت ساخته شده و از سطح زمین فاصله داشته باشد تا در صورت وقوع سیل، سیل را از خود رد کند از جمله آموزش هایی است که می تواند در قالب فیلم و مستند اطلاع رسانی شود.

 مجتهدی افزود: فیلمسازی در ایران دو جنبه دارد. جنبه مادی و معنوی. درباره جنبه تجاری اش نمی توان حرف خاصی زد. زیرا هدفش سودآوری و تکلیفش مشخص است. اما در جنبه معنوی دولت باید به کارگردانان و فیلمسازان بودجه داده و کمک مادی کند تا فیلم هایی هشدار دهنده و آگاهی بخش بسازند. موارد آموزشی می تواند در داستان فیلم و مستند گنجانده و بارها و بارها تکرار شود تا به یک عادت ذهنی برای مردم تبدیل شود.

وی تغییر مقاصد گردشگری در تعطیلات را از سوی مردم اقدامی ضروری دانسته و عنوان کرد: در مناطق مرکزی و جنوبی کشور مناطق بکری داریم که می تواند هدف گردشگری باشد تا مردم در ایام تعطیلات به شمال کشور هجوم نبرند. من سعی کردم بخشی از این زیبایی ها در استان کهگیلویه و بویر احمد را در مستند ایران که این روزها در شبکه مستند بازپخش می شود، به تصویر بکشم. همین طور چهارمحال و بختیاری که محروم مانده است و می تواند با رونق گردشگری شرایط بهتری بیابد.

این فیلمساز ادامه داد: گرانی زمین در شمال ایران بدون منطق و مطالعه است. زمین این منطقه پیوسته در حال افزایش قیمت است و برای آن تقاضا هم وجود دارد اما مطالعه ای درباره آن صورت نمی گیرد. همیشه هم از دولت انتقاد می شود. در حالیکه اگر اجازه بومی سازی می دادیم، در حال حاضر بحران درو نمی کردیم یا دست کم این میزان از تخریب را شاهد نبودیم.

 وی برگزاری جشنواره های فرهنگی و هنری را اقدامی آگاهی بخش دانست و گفت: جشنواره هایی نظیر جشنواره بین المللی فیلم وارش که به بحث جنگل های هیرکانی هم توجه دارد، باید برگزار شوند و من موافق آن ها هستم؛ به شرط آن که به عمل گرایی هم توجه شود و خروجی آن ها به نفع محیط زیست و فرهنگ عامه باشد.

 مجتهدی در پایان اظهار کرد: سهم هموطنان عزیزمان در استان گلستان و شیراز و مناطق سیل زده این روزها ویرانی خانه ها، دارایی و از دست دادن عزیزانشان است و این همه در اثر بی فکری و بی تدبیری از این که کار دیروزمان چه عواقبی را امروز به دنبال دارد، صورت گرفته است. امیدوارم نسل جدید برای به مدرسه رفتن از آب نگذرد!

مطلب قبلی

توجه جشنواره فیلم وارش به موضوع جنگل های هیرکانی ارزشمند است

مطلب بعدی

پیام خانم ادری آزولای، مدیر کل یونسکو به مناسبت روز بین المللی ورزش برای صلح و توسعه؛ ۶ آوریل ۲۰۱۹